بررسي تاثير فتوتراپي بر ميزان پلاكت در نوزادان مبتلا به زردي بستري شده در بيمارستان شهيد رجايي تنكابن از سال 1392 تا 1393

زمينه و هدف : فتوتراپي درسطح وسيعي جهت درمان زردي نوزادي استفاده مي شود، درنتيجه عوارض آن اهميت بسزايي دارد؛ وكمبود پلاكت سبب خونريزي وآسيب مغزي جدي مي شود، نيازبه بررسي بيشتر اثر فتوتراپي برسطح پلاكت ديده مي شد. روش كار: پژوهش حاضراز نوع تحليلي مقطعي آيندنگر است كه در بخش نوزادان بيمارستان شهيد رجايي تنكابن درسال 1393-1392 انجام و در آن 100 نوزاد مبتلابه زردي مورد مطالعه قرار گرفتند. قبل از شروع فتوتراپي درابتداي بستري پلاكت نوزادان شمارش و نوزاداني كه پلاكت كمتر از 150000mm3 داشتند از بررسي حذف شدند. بعداز اتمام فتوتراپي پلاكت بررسي گرديد. نوزاداني كه نيازبه تعويض خون، دچار عفونت، ناسازگاري ABORh و بيماري ديگري شدند از مطالعه خارج گرديدند. اطلاعات هر نوزاد پس از جمع آوري در چك ليست، توسط نرم افزار spss18 تجزيه و تحليل آماري شد. يافته ها: از 100 نوزاد مورد مطالعه 61 نوزاد بعداز دريافت فتوتراپي دچار افت ميزان پلاكت شدند، ازاين تعداد 9 مورد داراي پلاكت زير 150 هزار بودند. ميانگين ميزان پلاكت قبل فتوتراپي 233400 با انحراف استاندارد 55621.19 و ميانگين ميزان پلاكت بعد فتوتراپي 228420 با انحراف استاندارد67083.27 بود كه بين ميزان پلاكت قبل وبعد فتوتراپي ارتباط معناداري وجود نداشت. ميانگين درصدكاهش 12.3% با انحراف استاندارد 8.25 وميانگين درصدافزايش 15.2 % با انحراف استاندارد 17.93 بود. كاهش ميزان پلاكت در جريان فتوتراپي با ميزان پلاكت در نوزادان ترمي كه قبل از فتوتراپي پلاكت آنها درسطح 250-300 هزار بوده با مدت فتوتراپي، وزن، بيليروبين توتال، سن حاملگي و شدت فتوتراپي ارتباط داشته است. نتيجه گيري: فتوتراپي موجب كاهش شمارش پلاكتي مي شود ولي اين كاهش ناچيز و در محدوده نرمال بوده است.