بررسي عناصر موسيقايي در شعر سيدعلي صالحي

يكي از عواملي كه شعر را از ديگر گفته‌ها متمايز مي‌سازد، موسيقي آن است. در طول تاريخ زندگي انسان، هر چيزي كه صداي ريتميك و موسيقايي داشته، توجه او را به خود جلب كرده است. شعر هم يكي از چيزهايي است كه هميشه مورد توجه انسان بوده است، دليل آن هم موسيقايي بودن شعر است. اين ويژگي شعر است كه باعث تأثيرگذاري و ماندگاري آن در ذهن و خيال خواننده مي‌شود. به طوري كه تمامي كتب آسماني اديان مختلف هم به صورت نوشته‌هايي موزون و آهنگين بوده‌اند تا در پيروان اين اديان بيشترين تأثير را داشته باشند. اما آن عناصري كه برجنبة موسيقايي شعرهاي مختلف مي‌افزايد، متنوع و گوناگون هستند. موسيقي شعر كلاسيك فارسي ناشي ازعوامل مختلفي همچون: وزن، قافيه، رديف و ... مي‌باشد. شعر كلاسيك را چون بيشتر به صورت آواز مي‌خوانده‌اند، موسيقايي‌تر به نظر مي‌رسد، در واقع شاعر مجبور بود كه به هر نحو ممكن بر موسيقايي بودن آن بيفزايد تا قابل خوانده شدن به صورت آواز در دربارها يا در جمع مردم باشد. اما عوامل ايجاد كنندة موسيقي در شعر نو به دليل تحولاتي كه در ساختار و محتواي شعر به وجود آمد، با عوامل موسيقي ساز در شعر كلاسيك، تفاوت‌هايي دارد، كه در اين مجال قصد بررسي اين عوامل را داريم. سيدعلي صالحي، يكي از شاعران نو پرداز معاصراست كه شعرش را مي‌توان جزو شعر گفتار به حساب آورد. شعر او از لحاظ موسيقايي در نوع خود منحصر به فرد است. در اين مقاله سعي بر آن است تا عواملي را كه باعث ايجاد موسيقي در شعر صالحي مي‌شود، مورد بررسي و تحليل قرار گيرد.