بررسي شيوع افسردگي، اضطراب و استرس در جمعيت شهر يزد در سال 1392

مقدمه: افسردگي و اضطراب با سرعت شيوع 20-10 درصد در سال در جمعيت عمومي از شايع ترين اختلالات روان پزشكي مي باشد. وجود آرامش و اجتناب از افسردگي، اضطراب و استرس موجب بالا رفتن سطح رفاه و بهزيستي جامعه مي شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع افسردگي، اضطراب و استرس در شهر يزد انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع توصيفي تحليلي است كه بر روي 400 نفر از جمعيت شهر يزد در سال 1392 انجام شد. نمونه گيري به روش خوشه اي انجام شد و 16 خوشه 25 خانواري بررسي شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد DASS-21 جمع آوري گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي ناپارامتريك Mannwhitney، Kruskalwallis و رگرسيون لجستيك با نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. يافته ها: ميزان شيوع افسردگي در مطالعه حاضر 54.3 درصد، ميزان شيوع اضطراب 57.7 درصد و ميزان شيوع استرس 51 درصد بود. نتايج بدست آمده از آناليز رگرسيون لجستيك نشان داد سابقه داشتن بيماري مزمن و ميزان درآمد پايين متغيرهاي پيش بيني كننده افسردگي بودند. همچنين جنسيت، ميزان تحصيلات پايين، سابقه داشتن بيماري مزمن و ميزان درآمد پايين متغيرهاي پيش بيني كننده اضطراب و نوع شغل، استفاده از سيگار و سابقه داشتن بيماري مزمن متغيرهاي پيش بيني كننده استرس بودند. نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاكي از بالا بودن افسردگي، اضطراب و استرس در جمعيت مورد مطالعه بود و در بين آنها اضطراب داراي شيوع بالاتري بود. بنابراين رسيدگي به اين مشكل و برنامه ريزي براي بهبود شرايط حائز اهميت مي باشد. افزايش آگاهي مردم، افزايش مراكز مشاوره مخصوصاً مشاوره تلفني و بهبود اماكن تفريحي و ورزشي در اين راستا حائز اهميت است.