بررسي اثر دوره هاي مختلف تاريكي بر سطح سرمي هورمون‌هاي LH، FSH، DHEA، تستوسترون و كورتيزول در موش‌هاي صحرايي نر

زمينه و هدف: تغييرات در چرخه تاريكينور بر ترشح بسياري از هورمون ها موثر است. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات دوره هاي مختلف تاريكي بر سطح سرمي هورمون هاي LH، FSH، DHEA، تستوسترون و كورتيزول در موش هاي صحرايي نر مي باشد. روش كار: در اين مطالعه ي تجربي آزمايشگاهي، 30 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به طور تصادفي به 5 گروه 6 سري شامل گروه شاهد (در معرض 12 ساعت روشنايي12 ساعت تاريكي) و گروه هاي در معرض 13 ، 15 ، 18 و 21 ساعت تاريكي در شبانه روز، تقسيم بندي شدند. پس از گذشت 8 هفته، در سرم خون، ميزان هورمون هاي LH، FSH، DHEA، تستوسترون و كورتيزول اندازه گيري گرديد. در نهايت داده ها از طريق آزمون آناليز واريانس يكطرفه تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: سطح سرمي LH و FSH در گروه هاي در معرض 18 و 21 ساعت تاريكي در شبانه روز، نسبت به شاهد، دچار افزايش معناداري گرديد (P 0.05). سطح سرمي تستوسترون و كورتيزول در همه گروه هاي در معرض تاريكي در مقايسه با شاهد، كاهش معناداري داشت. سطح سرمي DHEA در گروه هاي در معرض 15 ,18 و21 ساعت تاريكي نسبت به شاهد دچار كاهش معناداري شد. نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهند كه افزايش دوره تاريكي سبب كاهش سطح سرمي تستوسترون، كورتيزول و DHEA و افزايش LH و FSH مي گردد؛ بر اين مبنا، عامل تاريكي به عنوان يكي از عوامل موثر در بروز اختلالات جنسي و اختلالات مرتبط با تغييرات كورتيزول قابل طرح است.