تبيين انتظارات اساتيد دانشگاه علوم پزشكي ايران از دانشجويان دكتري در روند انجام رساله

زمينه و هدف: دانستن انتظارات اساتيد راهنما مي تواند در افزايش كيفيت پايان نامه دانشجويان تحصيلات تكميلي تاثيرگذار باشد. هدف مطالعه حاضر تبيين انتظارات اساتيد دانشگاه علوم پزشكي ايران از دانشجويان دكتري در روند انجام رساله دكتري در قالب يك تحليل محتواي كيفي مي باشد. روش كار: تحقيق با طراحي كيفي بر روي 25 استاد دانشگاه علوم پزشكي ايران در سال 1393 با استفاده از نمونه گيري مبتني بر هدف انجام شد. داده ها از طريق مصاحبه هاي بدون ساختار جمع آوري و به روش تجزيه و تحليل محتوايي (از نوع Conventional ) تحليل شدند. كليه مصاحبه ها ضبط و پياده شد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سن اساتيد مشاركت كننده 48.6 سال با انحراف معيار6.60 بود. پس از تحليل و كدبندي اطلاعات، 3 مضمون اصلي شامل وظايف دانشجو در فرآيند تحقيق (با 5 زير طبقه شامل انتخاب موضوع، آماده سازي و ثبت پروپوزال، جمع آوري داده ها، فرآيند پذيرش مقاله، نگارش و دفاع از رساله)، پيش نيازهاي لازم براي انجام رساله (با 5 زير طبقه شامل پذيرش استاد راهنما، پيش نيازهاي علمي، انتظارات و توقعات غير واقع بينانه از استاد، مهارت هاي شناختي -رواني لازم و توجه به زمان) و ارتباطات (با 2 زير طبقه شامل نحوه برقراري ارتباط با استاد راهنما و برآورده كردن انتظارات گروه آموزشي) به عنوان انتظارات اساتيد از دانشجويان دكتري ظهور يافتند. نتيجه گيري: آگاه سازي دانشجويان دكتري از انتظارات اساتيد راهنما در روند انجام رساله مي تواند به كاهش توقعات و انتظارات غير واقع بينانه و در نهايت افزايش كيفيت رساله منجر شود.