بازيافت لجن مازاد تصفيه‌خانه فاضلاب با كاربرد آن به عنوان كربن فعال پودري جهت حذف متيل ترشيري بوتيل اتر (MTBE) از محيط‌ هاي آبي

مقدمه: امروزه استفاده رو به گسترش از MTBE و همچنين خواص فيزيكي و شيميايي آن از جمله حلاليت بسيار بالا در آب، باعث ورود اين ماده به منابع آب مي شود. از طرف ديگر لجن فاضلاب شهري حاوي موادي است كه عمده آن ها حاوي درصد كربن بالايي نيز مي باشند. لذا هدف از اين مطالعه تهيه كربن فعال از لجن تصفيه خانه فاضلاب شهري و بررسي كارايي آن جهت حذف MTBE مي باشد. روش بررسي: پس از تهيه زغال از لجن تصفيه خانه و فعال كردن آن به وسيله محلول 3 مولار از H2PO4 وKOH و محلول 5 مولار از ZnCl2، اثر پارامترهايي چون نوع فعال كننده، pH (10-2)، زمان تماس (min240-0)، دوز جاذب (g/L6-2) و غلظت اوليه MTBE (mg/L70-20) در جذب MTBE بر كربن ساخته شده تعيين گرديد. غلظت باقي مانده MTBE در محلول با استفاده از دستگاه گازكروماتوگرافي تعيين شد. در پايان داده هاي تجربي بدست آمده با استفاده از مدل هاي جذبي فروندليخ و لانگموئير مدلسازي شدند. يافته ها: هرچند از لحاظ آماري تفاوت معني داري در استفاده از فعال كننده هاي مختلف حاصل نگرديد، اما بيشترين جذب MTBE در هر گرم از كربن فعال هنگامي حاصل مي شود كه از ZnCl2 به عنوان فعال كننده استفاده شد. بيشترين راندمان حذف (حدود %50) در pH اسيدي 4، دوز g/L6 از كربن فعال و غلظت mg/L20 از MTBE حاصل شد. نتايج ايزوترم هاي جذب نشان داد كه مدل جذبي فروندليخ تطابق بيشتري با داده هاي تجربي دارد. نتيجه گيري: با توجه به مشكلاتي كه در دفع لجن تصفيه خانه هاي فاضلاب وجود دارد، بازيافت آن به عنوان يك جاذب مي تواند بسياري از اين مشكلات را مرتفع سازد. لذا پيشنهاد مي شود كارايي اين ماده در حذف آلاينده هاي ديگر و بررسي هاي اقتصادي جهت كاربرد آن در مقياس صنعتي مورد بررسي قرار گيرد.