تعيين ميزان اثر بخشي درمان تركيبي دارو درماني با متيل فنيدات و آموزش مديريت رواني والدين چند وجهي برعملكرد تحصيلي، مخالفت جويي و علائم رفتاري كودكان دبستاني مبتلا به اختلال بيش فعالي/ كمبود توجهي

زمينه و هدف: كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي كم توجهي اغلب مشكلات زيادي در زمينه تحصيلي دارند. داروهاي محرك اثر محدودي در افزايش توانايي شناختي و پيشرفت تحصيلي اين كودكان داشته است. بنابراين كودكان نياز ضروري به مداخلات آموزشي در اين زمينه دارند. ضعف برنامه ريزي آموزشي و مشكلات رفتاري اين كودكان فشار رواني زيادي به والدين انها وارد مي كند. اين مطالعه به منظور شناسايي تاثيرتركيب درماني متيل فنيدات و برنامه مديريت رواني چندوجهي والدين بر عملكرد تحصيلي كودكان مبتلا به بيش فعالي كم توجهي انجام شد. روش كار: جامعه مورد مطالعه شامل 62 نفراز والدين كودكان 126 ساله مبتلا به ADHD (Attention deficit hyperactivity disorder) بود كه به صورت كاملا تصادفي در دو گروه مداخله (31 نفر از والدين كه در 6 جلسه 2 ساعته آموزش گروهي شركت كردند) و گروه كنترل (31 نفر از والدين) قرار گرفتند. كودكان هر دو گروه پس از تشخيص به مدت سه ماه تحت درمان با داروي متيل فنيدات قرار گرفتند. آزمودني هاي گروه مداخله و كنترل در 4 مرحله، پيش آزمون، پس آزمون و مرحله پيگيري يك ماهه و سه ماهه با استفاده از » فرم كوتاه و تجديد نظر شده مقياس درجه بندي كانرز والدين « و سواالات عملكرد تحصيلي اضافه شده به آن ارزيابي شدند. همچنين در مورد تاثير بر عملكرد تحصيلي نمرات كلي اين كودكان بر اساس كارنامه هاي يك ماهه و سه ماهه اين دانش اموزان كه توسط معلمين آنها تكميل شده بود مورد مقايسه و ارزيابي قرار گرفت. پس آزمون پس از جلسه 6 در گروه مداخله و 1 ماه و سه ماه بعد در هر دو گروه انجام شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار 16SPSS و با روش آماري تحليل كوواريانس با طرح اندازه گيري هاي مكرر، ميانگين نمرات پرسشنامه در هر دو گروه تحليل شدند. يافته ها: مقايسه نتايج تفاوت معناداري در پيش آزمون قبل از مداخله در دو گروه مشاهده نشد. بعد از مداخله ميانگين نمره پرسشنامه كانرز والدين و سوالات عملكرد تحصيلي در هر دو گروه تفاوت معني داري داشت كه در مورد عملكرد تحصيلي كلي (0.001≤ p)، مخالفت جويي (0.001≤ p)، پر تحركي (0.004≤ p) و تكانشگري (0/001≤p) در دو گروه يك ماهه و و سه ماهه پس ازمداخله را نشان داد. نتيجه گيري: به منظور افزايش عملكرد تحصيلي و كاهش عللائم رفتاري (مقابله جويي، پرتحركي، تكانشگري و بي توجهي) درمان تركيبي دارويي و مديريت رواني چندوحهي والدين به اين قبيل والدين توصيه مي شود.