بررسي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي بين سال‌هاي 1370 تا 1391 در كودكان مبتلا به عفونت‌هاي ادراري مراجعه‌كننده به بيمارستان رسول اكرم (ص) و بيمارستان علي‌اصغر (ع)

زمينه و هدف: عفونت هاي دستگاه ادراري يكي از بيماري هاي بسيار شايع در كودكان است و اشريشيا كلي به عنوان مهم ترين عامل عفونت هاي ادراري مطرح مي باشد. مطالعه حاضر به منظور تعيين ميزان شيوع گونه هاي ميكروبي و مقاومت هاي آنتي بيوتيكي در عفونت هاي ادراري كودكان بين سال هاي 1391-1370 با توجه به افزايش روزافزون مصرف و مقاومت نسبت به عوامل آنتي باكتريال رايج انجام گرديد. روش كار: در اين مطالعه همه بيماران مبتلا به عفونت ادراري كه همگي در رده سني 15 سال و كمتر قرار داشتند و به بيمارستان رسول اكرم (ص) و بيمارستان علي اصغر (ع) طي سال هاي 1391-1370 مراجعه كرده بودند، وارد مطالعه شدند. يافته ها: محدوده سنّي بيماران بين 2 ماه تا 15 سال با ميانگين 92.357.3 سال بود. بيشترين شيوع به ترتيب مربوط به اشريشيا كولاي 253 بيمار (73.4%)، كلبسيلا در 57 بيمار (24.8%)، پسودوموناس در 9 بيمار (2.6%)، پروتئوس در 7 بيمار (3%)، آسينتوباكتر و انتروباكتر هركدام در 1 بيمار (0.3%) ديده شد. مقاومت ميكروارگانيسم هاي جدا شده نسبت به آمپي سيلين 64.5% و به كوتريموكسازول 61.5% (بيشترين مقاومت) درحالي كه حساسيت نسبت به نيتروفورانتوئين 90%، به آميكاسين و سيپروفلوكساسين 84.5% و 72% بود (بيشترين حساسيت). مقاومت به آمپي سيلين، سفوتاكسيم و ناليديكسيك اسيد طي سال هاي انجام شده در حال افزايش بوده كه اين افزايش نيز به طور آماري معني دار بوده است. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين مطالعه جهت درمان عفونت هاي ادراري، انجام آزمون آنتي بيوگرام ضروري به نظر مي رسد و در صورت عدم انجام آزمون، در حال حاضر با توجه به مقاومت كمتر به آميكاسين و نيتروفورانتوئين از اين داروها مي توان جهت درمان تجربي استفاده كرد.