بروز پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي و عوامل خطر مرتبط با آن در بخش‌هاي مراقبت ويژه

زمينه و هدف: پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي علت اصلي مرگ و مير ناشي از عفونت هاي بيمارستاني است. تابه حال بروز پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي و ارتباط آن با عوامل خطر در بخش مراقبت ويژه بررسي نشده است لذا هدف اين مطالعه تعيين بروز پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي در بخش هاي مراقبت ويژه و ارتباط آن با عوامل خطر مي باشد. روش كار: اين مطالعه توصيفي تحليلي در سال 1392 در بخش مراقبت ويژه بيمارستان هاي آموزشي شهر سمنان انجام شد. 35 بيمار به روش در دسترس انتخاب شدند. معيار ورود به مطالعه شامل سن بالاي 18 سال، بيماراني كه بيش تر از 48 ساعت تحت تهويه مكانيكي بودند، عدم ابتلا به پنوموني، نداشتن بيش از يك بار تلاش جهت لوله گذاري، نداشتن موارد منع دهان شويه، عدم تروماي صورت و دهان و عدم وجود موارد منع بالا بردن سر تخت به ميزان 30 درجه بود. دهان شويه با نرمال سالين دو بار در روز انجام شد همچنين از معيار باليني عفونت تنفسي اصلاح شده جهت تشخيص پنوموني و از پرسشنامه جهت جمع آوري اطلاعات بيماران استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه 13 نفر (1/37%) از بيماران، به پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي مبتلا شدند. به جز مصرف آنتي بيوتيك ها و بيماري هاي زمينه اي ارتباط معناداري بين عوامل خطر و بروز پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي مشاهده نشد. نتيجه گيري: در اين مطالعه، ميزان پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي شيوع بالايي داشت. استفاده از يك محلول ضدعفوني كننده در دهان شويه جهت كاهش پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي ضروري است. هم چنين تجويز منطقي و عدم مصرف طولاني مدت آنتي بيوتيك ها در بخش مراقبت ويژه و كنترل بيماري هاي زمينه اي مي تواند يك اقدام مؤثر در كاهش پنوموني مرتبط با تهويه مكانيكي باشد.