مقايسه مدل‌هاي آميخته خطي تعميم‌يافته و مدل‌هاي خطي تعميم‌يافته در تعيين عوامل مرتبط با بيماري ديابت نوع2 در استان يزد

مقدمه: بيماري ديابت از جمله بيماري هاي مزمني است كه شيوع آن بسيار زياد و روز به روز درحال افزايش است. در اين مطالعه ضمن تعيين عوامل موثر بر بيماري ديابت به مقايسه دو مدل خطي تعميم يافته وخطي آميخته تعميم يافته مي پردازيم. روش بررسي: داده هاي اين مطالعه مربوط به طرح تحقيقاتي بررسي شاخص هاي اپيدميولوژيك بيماري ديابت بزرگسالان در گروه سني 30سال وبالاتر شهري استان يزد مي باشد. در اين مطالعه جمعا 2795 نفر با انجام آزمايش قند خون از لحاظ ابتلا به ديابت بررسي شدند. براي تحليل داده ها با استفاده از مدل رگرسيون لجستيك آميخته ورگرسيون لجستيك معمولي از نرم افزار R استفاده شد. يافته ها: در اين مطالعه متغير هاي سابقه خانوادگي ابتلا به ديابت، سن، شاخص توده بدني و دوركمر به دور باسن در هردو مدل معني دار شد ( 0.001 p.) ، با اين تفاوت متغير كه شغل در مدل رگرسيون لجستيك معمولي در سطح0.1 معني دار بود ولي در مدل رگرسيون لجستيك آميخته معني دار نبود. همچنين، متغيرهاي مساحت خانه، سطح تحصيلات و جنسيت در هيچ يك معني دار نشد. با توجه به مقادير نسبت شانس نيز در برخي از آنها شاهد تفاوت قابل توجهي بين دو مدل هستيم. با توجه به خطاي استاندارد ضرايب ومقايسه مقادير آن در دو مدل، شاهد كم برآوردي در مدل رگرسيون لجستيك معمولي بوديم. نتيجه گيري: بكار گيري مدل هاي آميخته تعميم يافته منجر به نتايج دقيق تر مي شود و ازكم برآوردي خطاي استاندارد ضرايب جلوگيري مي كند.