بررسي آگاهي و نگرش افراد مبتلا به پريودنتيت در مورد اثر سيگار بر سلامت پريودنتال

مقدمه: گرچه عامل اصلي ايجادكننده پريودنتيت، پلاك ميكروبي است ولي نقش سيگار به عنوان يك عامل خطر مهم در فرآيند پيشرفت بيماري هاي پريودنتال، به اثبات رسيده است. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان آگاهي و نگرش افراد مبتلا به پريودنتيت در مورد اثر سيگار بر سلامت پريودونتال بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 300 بيمار مبتلا به پريودنتيت با دامنه سني 74-18 سال به روش نمونه گيري آسان از مراجعه كنندگان به بخش پريودنتولوژي دانشكده دندانپزشكي شهيد صدوقي و كلينيك تخصصي خاتم الانبياء شهر يزد انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوري شد و توسط نرم افزار آماري SPSS نسخه 17 و آزمون هاي آماري chi-square، t-test و ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمره كلي آگاهي بيماران از اثرات سيگار بر سلامت پريودنتال 86.7 ± 18.4 و نمره نگرش آن ها 48.1 ± 7.3 بود. ارتباط معني داري ميان آگاهي و نگرش بيماران با سطح تحصيلات آن ها وجود داشت. در اين مطالعه 42% افراد سيگاري حداقل براي يك بار اقدام به ترك سيگار كرده بودند كه تنها 14.3% از آنها به دليل مسائل مربوط به سلامت دهان و دندان و مشورت با دندانپزشك بوده است. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه اگرچه ميزان آگاهي بيماران از اثرات سيگار بر سلامت پريودنتال خوب است ولي نگرش آن ها در اين باره متوسط ارزيابي شد. شايد علت اصلي اين كه بيماران با داشتن آگاهي نسبتا خوب نسبت به اثرات زيانبار سيگار بر سلامت پريودنتال باز به كشيدن سيگار ادامه مي دهند، همين نگرش متوسط به اين موضوع باشد. اين مطالعه نشان داد دندانپزشكان نقش كمي در آگاه كردن بيماران به عهده داشتند.