تأثيرطراحي و ارزشيابي برنامه آموزش بهداشت بر ميزان آگاهي، نگرش و عملكرد خانواده بيماران مسلولين شهرستان زابل در ارتباط با بيماري سل

مقدمه: سل يكي از قديمي ترين بيماري هاي بشر است و در طول ساليان دراز همواره به عنوان يكي از عوامل مرگ ومير و ناتواني انسان ها مطرح بوده است. ازآنجاكه سل معلول فقر وفقر معلول جهل وجهل مهم ترين شاخص ضعف فرهنگي است، هدف اين مطالعه طراحي وارزشيابي برنامه آموزش بهداشت در خانواده مسلولين شهر زابل نسبت به بيماري سل بود. روش بررسي: نوع مطالعه مداخله اي- نيمه تجربي (قبل و بعد) بود.جامعه مورد مطالعه شامل تمام افراد خانواده هاي مسلولين شهرستان زابل (95 نفر) بودند. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش، پرسشنامه طراحي شده در زمينه آگاهي، نگرش و عملكرد در رابطه با بيماري سل بود كه مشتمل بر 43 سوال بود.آموزش از طريق سخنراني وآموزش چهره به چهره انجام شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار 18 SPSS و با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي و همچنين استفاده از آزمون هاي آماري T زوج و T مستقل و آناليز واريانس يك طرفه و سپس آزمون توكي، اطلاعات مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت و P£0.05 به عنوان سطح معني داري در نظر گرفته شد. نتايج: ميانگين آگاهي افراد موردمطالعه در قبل از آموزش 93/9 (از مجموع 20 امتياز) بود كه بعد از آموزش به 17.42 افزايش پيدا كرد و ميانگين نمره نگرش افراد موردمطالعه در قبل از آموزش 3.67 (از مجموع 9 امتياز) بود كه بعد از آموزشبه 7.45 افزايش پيدا كرد و ميانگين نمره عملكرد افراد موردمطالعه در قبل از آموزش 7.04 (از مجموع 14 امتياز) بود كه بعد از آموزشبه 12.77 افزايش پيدا كرد و اين اختلاف در سطح P 0.05 معني دار بود. نتيجه گيري: برنامه آموزشي موثر مي تواند سطح آگاهي، نگرش و عملكرد افراد خانواده را در مورد بيماري هاي مختلف افزايش داده و درنتيجه منجر به ارتقاي سلامتي جامعه گردد.لذا مسوولان و برنامه ريزان بهداشتي كشور مي توانند با برگزاري كلاس هاي آموزشي و ارتقاي سطح آگاهي جامعه گام موثري در جهت بهبود وضعيت سلامت جامعه بردارند.