بررسي عوامل مرتبط با خود مراقبتي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس( MS) شهر يزد بر اساس مدل اعتقاد بهداشتي

مقدمه: خود مراقبتي يكي از جنبه هاي مهم درمان در بيماران مولتيپل اسكلروزيس است. نظر به لزوم توجه به نيازها، حقايق و تعيين كننده هاي يك رفتار و جهت به حداكثر رساندن تاثير برنامه هاي آموزشي، مطالعه حاضر با هدف تعيين خودمراقبتي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس و عوامل مرتبط با آنها، بر اساس الگوي اعتقاد بهداشتي انجام گرفت. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. 120 بيمار به روش نمونه گيري تصادفي ساده از بين بيماران عضو انجمن MS شهر يزد وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه اي بود كه عوامل مرتبط با رفتارهاي خودمراقبتي در بيماري MS مشتمل بر درك بيماران از علايم و سازه هاي مدل اعتقاد بهداشتي را همراه با رفتارهاي خودمراقبتي ارزيابي مي نمود. داده ها با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون، آناليز رگرسيون چندگانه، t مستقل، همبستگي اسپيرمن و آناليز واريانس يك طرفه در نرم افزار spss نسخه 20 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: آزمودني ها به طور متوسط 51.47%از رفتار هاي خودمراقبتي را انجام مي دادند و در ميان حوزه هاي مختلف رفتارهاي خود مراقبتي، استفاده از وزنه هاي كوچك براي كاهش ناهماهنگي حركتي و لرزش دست ها و پاها ، اختصاص زمان منظمي براي دفع ادرار و انجام ورزش هاي مناسب داراي كمترين فراواني بود قدرت پيش بيني كنندگي شدت درك شده و راهنما براي عمل در پيش بيني رفتارهاي خودمراقبتي معني دار بود كه در اين ميان شدت درك شده پيشگويي كننده قوي تر بود. در ضمن كل سازه هاي مدل اعتقاد بهداشتي 9.8%تغييرات رفتارهاي خودمراقبتي را پيش بيني مي كنند. نتيجه گيري: با توجه به اينكه مهمترين عوامل مرتبط با خودمراقبتي شدت درك شده و راهنما براي عمل مشخص گرديد. بنابراين لازم است در برنامه هاي مداخله اي بر موارد فوق تاكيد بيشتري شود. از سوي ديگر با توجه به قدرت پيش بيني كنندگي پايين مدل اعتقاد بهداشتي پيشنهاد مي شود در مطالعات بعدي از مدل هاي ديگر استفاده شود .