بررسي اثر يك دوره تمرين مقاومتي بر برخي عوامل خطر زاي قلبي عروقي در زنان مبتلا به سندرم متابوليك

مقدمه: سندرم متابوليك به عنوان يك عامل خطرزابراي بيماري هاي مزمن متعددي مانند ديابت نوع 2 و بيماري قلبي- عروقي محسوب مي شود كه از طريق برخي عوامل مانند تغذيه ناسالم، روش زندگي بي تحرك و استعداد ژنتيكي ايجاد مي گردد. در حالي كه سطوح بالاتري از قدرت عضلاني با خطر پايين تر سندرم متابوليك همراه مي باشد. لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي پاسخ برخي عوامل خطرزاي قلبي- عروقي در زنان مبتلا به سندرم متابوليك به يك دوره تمرين مقاومتي است. روش بررسي: 26 زن يائسه سالم غيرفعال به صورت داوطلبانه هدفمند جهت شركت در پژوهش انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تجربي و گواه تقسيم شدند.آزمودني ها در آزمون هاي تن سنجي شامل اندازه گيري قد، دور كمر و لگن، وزن، چربي زير جلدي و نمونه گيري خوني شركت كردند. گروه تجربي تمرينات مقاومتي را به مدت 10 هفته و هر هفته 3 جلسه با 40 تا 50 درصد يك تكرار بيشينه انجام دادند. يافته ها: نتايج نشان دادكه پس از 10 هفته تمرين مقاومتي در گروه تجربي شاخص هاي وزن (0.001 P)، كلسترول تام (0.03 P) وتري گليسريد (0.001 P) نسبت به گروه كنترل كاهش معني دار داشت. همچنين در گروه تجربي نسبت به پيش آزمون تغييرات معني داري در ميانگين نمايه توده بدن، اندازه دور كمر، درصد چربي، فشار خون سيستوليك و كلسترول- HDL مشاهده گرديد، اگرچه اين تغييرات در بين دو گروه معني دار نبود. نتيجه گيري: در مجموع يافته هاي پژوهش نشان داد كه يك برنامه فعاليت ورزشي مقاومتي مي تواند باعث بهبود عوامل خطرزاي قلبي عروقي در زنان مبتلا به سندرم متابوليك شود. البته ساز و كارهاي موثر در بهبود علائم سندرم متابوليك متعاقب فعاليت هاي ورزشي به وضوح مشخص نشده است.