بررسي رابطه بين صميميت و ميل‌جنسي با نشانه‌هاي افسردگي و رضايت زناشويي در زنان 3ماه تا 2 سال پس از زايمان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين ميل جنسي و صميميت با نشانه هاي افسردگي و رضايت زناشويي در زنان سه ماه تا دو سال پس از تولد نوزاد در شهرستان بندر ماهشهر بود. روش بررسي: پژوهش حاضر، يك مطالعه مقطعي از نوع همبستگي بود، كه در ارديبهشت سال 1393بر روي 107 زن مراجعه كننده به مراكز بهداشتي شهرستان ماهشهر كه داراي فرزند بين سنين سه ماه تا دو سال بودند، انجام شد. اعضاي نمونه به صورت در دسترس انتخاب و سپس پرسشنامه هاي ميل جنسي(SIDI)، صميميت(PAIR)، افسردگي(CESD) براي هر كدام تكميل گرديد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: بين صميميت و ميل جنسي با نشانه هاي افسردگي رابطه منفي(0.01 P) و بين صميميت و ميل جنسي با رضايت زناشويي رابطه ي مثبت (0.01 P) به دست آمد. متغير هاي صميميت و ميل جنسي پيش بيني كننده هاي معني داري براي نشانه هاي افسردگي و رضايت زناشويي بعد از زايمان بودند و 62 درصد از تغييرات، نشانه هاي افسردگي و 63 درصد رضايت زناشويي را تبيين كردند. نتيجه گيري:يافته ها نشان دادند كه بعد از تولد نوزاد زماني كه زايمان تغييراتي را در زندگي زوج ها به وجود مي آورد و رضايت زناشويي و خلقيات زنان تحت تأثير قرار مي گيرد مي توان از صميميت و ميل جنسي براي پيش بيني افسردگي و رضايت زوج ها استفاده كرد.