تعيين ارتباط ميان سطح هوشياري بيماران تروماي سر و زمان انجام تراكئوستومي

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه مقايسه سطح هوشياري بيماران تروماي مغزي شديد كه مدت زمان طولاني در اغما بسر مي برند با زمان انجام تراكئوستومي بود. روش بررسي: 71 بيمار تروماي سر كه معيار گلاسكو در هنگام پذيرش پايين تر يا مساوي 8 داشتند وارد مطالعه شدند. كليه بيماران تراكئوستومي از راه پوست داشتند كه در دو گروه تراكئوستومي زودرس (هفته اول) و تراكئوستومي ديررس (پس از هفته اول) جاي گرفتند. وضعيت هوشياري بيماران بر حسب معيار سطح هوشياري گلاسكو ((GCS در بدو ورود و شش نقطه زماني به فاصله سه روز اندازه گيري شد. داده ها براي آناليز وارد نرم افزار آماري SPSS ويرايش 16 شد. يافته ها: مقايسه سطح هوشياري در دو گروه بيماران مورد مطالعه نشان داد كه متوسط سطح هوشياري بيماران در روزهاي شش، نه، دوازده و پانزده بعد از تراكئوستومي در گروه تراكئوستومي زودهنگام بيشتر از گروه تراكئوستومي ديرهنگام بود. با اينحال، اختلاف مشاهده شده در هيچ يك از فواصل زماني اندازه گيري از لحاظ آماري معنادار نبود (0/05 P). مقايسه ميانگين سطح هوشياري بيماران در داخل هر گروه نشان داد كه سطح هوشياري بيماران در هر گروه با گذشت زمان به صورت معناداري افزايش مي يابد (p 0.05). نتيجه گيري: اگرچه اختلاف آماري معناداري در سطح هوشياري بيماران در دو گروه تراكئوستومي زودرس و تاخيري وجود ندارد ولي مقدار عددي سطح هوشياري در گروه تركئوستومي زودرس بالاتر از گروه تراكئوستومي ديرهنگام مي باشد كه اندازه اين اختلاف از لحاظ كلينيكي داراي اهميت مي باشد.