هيپوتيروئيدي مادرزادي و عوامل مرتبط بر آن در نوزادان متولد شده 94-93 در استان يزد

مقدمه : بيماري كم كاري تيروئيد نوزادان از علل مهم و قابل پيشگيري عقب ماندگي ذهني محسوب مي شود و با انجام غربالگري نوزادان در اولين روزهاي زندگي شانس تشخيص زودرس بيماري و پيشگيري از كاهش ضريب هوشي فراهم مي گردد. اين مطالعه با هدف تعيين شيوع هيپوتيروئيدي و برخي عوامل موثر برآن انجام گرديد تا راهنمايي براي برنامه ريزان و مديران عرصه بهداشت و درمان باشد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي -تحليلي، بر روي 51938 نوزاد زنده متولد شده در استان يزد از فروردين ماه 1393 تا پايان سال 1394 به صورت سرشماري انجام گرديد. TSH نمونه خون پاشنه پاي نوزادان بر روي كاغذ در آزمايشگاه مرجع استان به روش اليزا اندازه گيري شد . براي نوزادان 7-3 روزه و 8 روزه و بيشتر به ترتيب ميزان TSH كمتر از 5 و 4 ميلي مول بر ليتر در گروه سالم و ساير نتايج در گروه مشكوك قرار گرفته و تا تشخيص نهايي پيگيري شدند. سن، جنس، مليت، تاريخ و وزن هنگام تولد نوزاد و نيز سن، نوع زايمان مادر و نسبت فاميلي والدين با پرسشنامه جمع آوري گرديد. براي اهداف توصيفي از ميانگين، انحراف معيار، فراواني و درصد و براي اهداف تحليلي از آزمون كاي اسكوئر با استفاده از نرم افزار Epi Info استفاده گرديد. سطح معني داري در تمام موارد كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. يافته ها: از 51938 نوزاد متولد استان يزد 1/51 % پسران بوده و 9/95% نوزادان بررسي شده ايراني و بقيه غير ايراني بود ه اند . 5/93 % متولدين در شهرها ساكن بوده و 1/26 % والدين با يكديگر نسبت فاميلي دارند . 7/6 درصد نوزادان در هنگام تولد وزن زير 2500 گرم داشتند . مادران 29-20 سال با 4/58 % بيشترين گروه مادران را به خود اختصاص داده و 7/45% نوزادان با سزارين به دنيا آمده اند. شيوع هيپوتيروئيدي نوزادي برابر با 4/3 در هزار تولد زنده بوده است كه فراواني ابتلا با وزن هنگام تولد ؛ روش زايمان و شهرستان محل سكونت ارتباط معني دار آماري داشته و با فصل تولد، سن مادر، مليت و جنس ارتباط نداشته است . نتيجه گيري: شيوع بالاي ابتلا ضرورت توجه بيشترين محققين و مديران نظام سلامت براي تعيين علل ابتلا بيماري در نوزادان به تفكيك نوع گذرا و دايمي و نيز بررسي كيفيت اجراي برنامه غربالگري و بازنگري احتمالي در فرايند اجرا را مي طلبد.