اثر بخشي گروه درماني آموزشي - حمايتي مراقبان بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس (MS) بر سلامت روان بيماران

زمينه و هدف: مالتيپل اسلكروزيس (Multiple Sclerosis :MS) يكي از بيماري هاي شايع سيستم خود ايمني مي باشد كه روي سيستم عصبي مركزي تأثير مي گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي گروه درماني آموزشي حمايتي مراقبان بيماران مبتلا به MS بر بهبود سلامت روان (كاهش افسردگي، اضطراب و افزايش عاطفه مثبت) بيماران انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر مطالعه اي نيمه تجربي بر اساس طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه اين پژوهش را كليه بيماران مبتلا به ام اس عضو انجمن MS ايران در سال 1392 تشكيل مي دادند كه داراي پرونده فعال در كلينيك و انجمن بودند. نمونه پژوهش 24 بيمار مبتلا به نوع عوده كننده بهبود پذير در محدوده سني 25-30 سال بودند كه به شيوه هدفمند و در دسترس انتخاب و با جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقياس سلامت روان (MHI) پرسشنامه كيفيت زندگي خاص بيماران ام اس (MSQLI)1971 بود كه در مراحل پيش آزمونپس آزمون توسط بيماران دو گروه تكميل شد. سپس مداخله آموزشي حمايتي براي مراقبان بيماران گروه ازمايش در 8 جلسه 5/1 نيم ساعته به شيوه گروهي و گام به گام و با توالي هر هفته يك جلسه اجرا شد، اما مراقبان بيماران گروه كنترل مداخله اي دريافت نكردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 18 توسط آزمون T مستقل تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه مداخلات آموزشي - حمايتي مراقبان بيماران MS در افزايش سلامت روان (كاهش افسردگي، اضطراب و افزايش عاطفه مثبت) بيماران موثر بوده است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده پيشنهاد مي گردد در انجمن هاي MS سراسر كشور علاوه بر ارايه مداخلات مختلف براي خود بيماران، براي مراقبان آن ها نيز آموزش هايي به جهت برخورد مناسب تر با اين بيماران ارايه شود.