بررسي ارتباط بين پاتوژنهاي موجود در دست جراح و كمك جراح و محل عمل با ارگانيسمهاي محل عفونت زخم جراحي در بيماراني كه در بيمارستان رسول اكرم و شهيداكبرآبادي تهران سزارين شده و با عفونت زخم بعد از عمل مراجعه كرده اند

زمينه و هدف: عفونت زخم يكي از عوارض شايع عمل جراحي است. در اين مطالعه هدف اين است كه پاتوژنهاي دست جراح و سايت عمل بيمار با پاتوژن عفونت زخم مقايسه شود و عامل احتمالي عفونت شناسايي شود. روش كار: 122 بيمار كه در بيمارستان حضرت رسول اكرم و شهيد اكبرآبادي تهران تحت سزارين قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. روش نمونه گيري اين بود كه بعد از شستن دست جراح و كمك جراح با سوآپ استريل از شيارهاي كف دست ايشان روي محيط خون گوسفند كشت تهيه شد. بعد از آماده سازي محل عمل و قبل از برش دادن نيز از محل عمل كشت تهيه گرديد. بعد از 5 تا 7 روز بيماران به صورت تلفني به بيمارستان خواسته شده و محل عمل ايشان بررسي گرديد. در صورت مشاهده علائمي از عفونت شامل سفتي، قرمزي، خروج ترشحات، از محل عمل مجددا كشت تهيه شد و نوع پاتوژن سايت عمل و دست جراح و كمك جراح و محل زخم با هم مقايسه و رابطه آنها مشخص گرديد. يافته ها: در 4.9% موارد نتيجه كشت دست جراح، در 16.4% موارد نتيجه كشت سايت عمل و نهايتا در 6.6% موارد نتيجه كشت عفونت زخم مثبت بود. براي بررسي ارتباط نتيجه كشت عفونت زخم با ديگر كميتهاي ثبت شده عمل و نيز با نتيجه كشت دست جراح و سايت عمل، از محاسبه P Value و همبستگي پيرسون استفاده شد. همچنين به كمك محاسبه نسبت شانس، ريسك فاكتور بودن عوامل مختلف براي كشت مثبت عفونت زخم بررسي شد. نتيجه گيري: اين تحقيق نشان داد كه نتيجه كشت عفونت زخم با نتيجه كشت عفونت دست جراح رابطه معنادار و مستقيم دارد، ولي با عفونت سايت عمل رابطه معناداري مشاهده نشد. همچنين براي نتيجه كشت عفونت زخم، اين موارد ريسك فاكتور شناخته شدند: سن بالاتر از 30، اورژانس بودن عمل، تكراري بودن عمل، چاقي، بي سوادي، سابقه بيماري، فشارخون بالا يا پره اكلامپسي، نوع محلول شستشو (بتادين)، و كشت مثبت دست جراح.