عنوان مقاله :
بررسي ميزان مواجهه با ارتعاش تمام بدن در رانندگان تاكسي شهر يزد
پديد آورندگان :
سموري سخويدي ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد , برخورداري ، ابوالفضل دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد - گروه بهداشت حرفه اي , دهقاني ، علي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد - گروه آمار و اپيدميولوژي , توكلي منش ، سليمه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
كليدواژه :
ارتعاش تمام بدن , رانندگان تاكسي , دوز ارتعاش , شتاب معادل كلي
چكيده فارسي :
مقدمه: يكي از منابع رايج ارتعاش تمام بدن ، وسايل حمل و نقل هستند كه در آن راننده در معرض ارتعاشهاي ناشي از وسيله نقليه و جاده قرار دارد. از جمله افرادي كه پيوسته با ارتعاش تمام بدن مواجهه دارند مي توان به رانندگان تاكسي اشاره كرد. رانندگان تاكسي در طول شيفت كاري خود با عوامل زيان آور متعددي مانند صدا، ارتعاش، آلودگي هوا، شيفتهاي كاري طولاني و استرسهاي رواني مواجه هستند. مواجهه طولاني مدت با ارتعاش تمام بدن در رانندگان تاكسي مي تواند با اثرات نامطلوبي بر روي سلامت آن ها در ارتباط باشد. روش بررسي: در اين مطالعه به منظور بررسي ميزان مواجهه با ارتعاش تمام بدن در رانندگان تاكسي، اندازه گيري ارتعاش در 80 تاكسي از 3 نوع خودرو (سمند، پژو405 و پرايد) كه از لحاظ كاركرد در 3 گروه قرار گرفتند، شامل 63 نفر راننده مرد و17 نفر راننده زن صورت گرفت. پارامترهاي مربوط به ارتعاش از جمله شتاب موثر، شتاب معادل كلي بدن و همچنين دوز ارتعاش در 3 محور ثبت گرديد. سپس نتايج به دست آمده با مقادير توصيه شده توسط استاندارد (ISO 26311) مقايسه گرديد. هدف از اين مطالعه بررسي توصيفي- مقطعي مواجهه رانندگان تاكسي شهر يزد با ارتعاش تمام بدن بوده است. يافته ها: ميانگين شتاب توزين يافته فركانسي ريشه مجموع مربعات (rms) در محور Z برابر با 0/45m/s2 بود كه از ميانگين در محورهاي X , Y بيشتر بود. اكثريت مقادير شتاب موثر(rms) در محدوده خطرات بالقوه بهداشتي قرار داشت. ميانگين شتاب معادل كلي بدن در خودرو پرايد برابر با 0/45m/s2 به دست آمد كه از 2 خودرو ديگر بيشتر بود. ميانگين شتاب معادل كلي بدن در تمامي خودروها در ناحيه هشدار سلامتي قرار داشت. ميانگين دوز ارتعاش براي تمامي خودروها كمتر از حدود مجاز پيشنهادي استاندارد (ISO 2631-1 ) بود. همچنين افزايش كاركرد ، عمر خودرو و وجود ترافيك در طول رانندگي باعث افزايش مواجهه با ارتعاش در رانندگان تاكسي بود. نتيجه گيري: با توجه به شيفت هاي كاري نسبتا طولاني رانندگان تاكسي (8 تا 12 ساعت در روز) و ترافيك سنگين معابر شهري اين رانندگان در معرض مواجهه با مقادير قابل توجه ارتعاش تمام بدن هستند كه مي تواند باعث اثرات سو بر سلامت آن ها شود. بنابراين بايد اقدامات كنترلي فني-مهندسي و مديريتي جهت كاهش اثرات نامطلوب ارتعاش در اين افراد ، انجام شود. اين مقاله حاصل پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد مي باشد.
عنوان نشريه :
طلوع بهداشت
عنوان نشريه :
طلوع بهداشت