تأثير تمرين مقاومتي در آب بر تراكم استخواني زنان سالمند

زمينه و هدف: كاهش تراكم استخوان از جمله عوامل خطرزاي افتادن، آسيب ديدگي و يا حتي مرگ سالمندان به شمار مي رود. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير 12 هفته تمرين مقاومتي در آب بر تراكم استخواني زنان سالمند بود. روش كار: تعداد 24 زن سالمند، پس از غربالگري پزشكي به صورت هدفمند انتخاب شدند و بصورت تصادفي به دو گروه 12 نفره تجربي و كنترل تقسيم شدند. ابتدا تراكم استخوان (گردن ران و مهره هاي كمري) توسط (Dual x-ray Absorptiometry) DEXA ارزيابي شد. سپس آزمودني هاي گروه تجربي تحت تاثير برنامه تمرين مقاومتي در آب (12 هفته، 2 جلسه در هفته، هر جلسه 1 ساعت) قرار گرفتند. گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. تراكم استخوان پس از 12 هفته تمرين مقاومتي در آب مجددا اندازه گيري شد. به منظور مقايسه درون گروهي داده ها از آزمون t همبسته و براي مقايسه بين گروهي از آزمون t مستقل استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد پس از 12 هفته تمرين مقاومتي در آب، در گروه تجربي در تراكم استخوان گردن ران و مهره هاي كمري تغييرات معناداري مشاهده نشد (p 0.05). در گروه كنترل در تراكم استخوان نواحي مورد نظر كاهش معناداري مشاهده شد (p 0.05). نتيجه گيري: طبق نتايج حاصل از اين پژوهش به نظر مي رسد 12 هفته تمرين مقاومتي در آب منجر به ثابت نگه داشتن دانسيته استخواني مي شود و جهت افزايش در BMD زنان سالمند مدت دوره ي تمريني بيشتر توصيه مي شود.