ضرورت كاربرد آموزش الكترونيكي و اثربخشي آن در خودمراقبتي بيماران

زمينه و هدف: امروزه آموزش الكترونيكي به بيماران به شكل آسان و گسترده و جذاب تر به همراه متن، صدا، تصوير و فيلم به صورت يك روش آموزشي نوين انجام مي شود. ولي با وجود مزاياي بي شمار اثر بخشي آموزش الكترونيك در خودمراقبتي بيماران، در عمل مشاهده مي شود كه در محيط هاي باليني و حتي آموزشي، عملكرد افراد حرفه اي در زمينه آموزش به بيمار مناسب نيست و به دليل عدم آگاهي بيماران از نوع بيماري و فرآيند آن، باعث بستري شدن مكرر آن ها مي شود. اين مطالعه با هدف مرور مطالعات در زمينه ضرورت كاربرد يادگيري الكترونيكي و اثربخشي آن در خودمراقبتي بيماران انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر به صورت مروري روايتي بود و جستجوي متون از پايگاه هاي اطلاعاتي Iranmedex، (Scientific Information Database SID, Irandoc ,Pubmed, Eric, google scholar, Magiran,) و كلمات كليدي آموزش، اثر بخشي، الكترونيك، بيمار، خود مراقبتي و توسط دو نفر ارزياب، در فاصله سال هاي 2000 تا 2015 انجام شد. از ميان 87 مقاله، 24 مقاله معتبر و مرتبط موضوع، وارد مطالعه شدند. يافته ها: آموزش به بيماران به منظور استقلال هر چه بيشتر آنان در خودمراقبتي و با هدف اصلي كمك به بيماران بايد انجام شود. عوامل مرتبط با بيماران از جمله انتخاب مكان و زمان آموزش، انگيزه و آمادگي براي يادگيري، شرايط فرهنگي، وضعيت اقتصادي اجتماعي، ميزان پذيرش، ميزان درك و تحصيلات، تعامل آسان با مراقبت كننده خود و عوامل مرتبط با سيستم آموزشي از جمله عملكرد نظام هاي مراقبتي، اختصاص تسهيلات لازم، نيروي انساني مناسب و كارآزموده، اختصاص وقت و امكانات، لزوم شناسايي مخاطبان و نيازهاي خاص آن ها، جذابيت بيشتر با استفاده از آموزش هاي تركيبي و چند رسانه اي، در اثر بخشي اين نوع آموزش مورد تاكيد است. ولي عواملي مانند حمايت ناكافي و سن بالاي بيماران، كم سوادي در كشورهاي در حال توسعه، آموزش ناكافي و پيگيري هاي نامنظم از اثر بخشي اين روش مي كاهد. نتيجه گيري: آموزش پرسنل بهداشتي براي آموزش الكترونيكي بيماران و طراحي آموزشي و فراهم سازي امكانات، براي ارتباط تعاملي با بيماران و آموزش به بيماران براي استفاده از سيستم آموزش الكترونيكي به همراه ارائه محتوا ضروري است.