بررسي اثر پرتوالكتروني بر روند توليد آفلاتوكسين B1در پسته هاي تلقيح شده با آسپرژيلوس فلاووس

مقدمه: پسته يك محصول مهم صادراتي در برخي از كشورها به ويژه ايران است. پسته در بين محصولات كشاورزي با بالاترين خطر آلودگي به آفلاتوكسين قرار دارد. آفلاتوكسين B1 بيشترين پتانسيل سرطان زايي را در بين آفلاتوكسين ها دارد. بدون شك معضل اصلي و مهم كشور در عرصه صادرات پسته، مسئله آلودگي پسته به آسپرژيلوس فلاووس و آفلاتوكسين و پيدا كردن راه مناسب جهت پيشگيري از توليد آن است. لذا هدف از اين مطالعه تعيين اثر پرتو الكتروني بر روند توليد آفلاتوكسين B1در پسته هاي تلقيح شده با آسپرژيلوس فلاووس بود. روش بررسي: مطالعه حاضر به صورت مداخله اي(تجربي) انجام شد. اسپور آسپرژيلوس فلاووس توليد كننده آفلاتوكسين به 10 نمونه بسته بندي شده پسته، تلقيح گرديد. نمونه هاي پسته در دوزهاي 1، 3، 5 و 7 كيلوگري با پرتوالكتروني مواجهه يافتند. سپس نمونه ها در بازه زماني صفر،210،180،90،60،30 روز در دماي محيط نگهداري گرديده و با نمونه هاي شاهد از نظر توليد آفلاتوكسين B1 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 توسط آزمون Kruskal Wallis مقايسه شدند. سنجش آفلاتوكسين B1 به وسيله كيت الايزا و با دو بار تكرار انجام گرديد. يافته ها: ميانگين غلظت آفلاتوكسين در كل نمونه ها 97/59 نانوگرم بر گرم بود. بين ميزان توليد آفلاتوكسين در دوزهاي مختلف در روزهاي صفر،90،60،30 تغيير معني داري از نظر آماري مشاهده نگرديد(05/0 P) ولي در روزهاي 180 و 210 داراي سطح معني بينابيني بود(06/= P). نتيجه گيري: قرار دادن نمونه هاي پسته در معرض پرتوالكتروني مي تواند با از بين بردن قارچ از توليد سم آفلاتوكسين پيشگيري نمايد.