تعيين‌كننده‌هاي رفتارهاي بهداشتي در مسافران هوايي فرودگاه بين‌المللي شهيد دستغيب شيراز بر اساس مدل اعتقاد بهداشتي

مقدمه: در پروازهاي هوايي نيز سلامت از جايگاه ويژه اي برخوردار است. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي تعيين كننده هاي رفتار بهداشتي در مسافرت هاي هوايي در مسافران هوايي فرودگاه بين المللي شهيد دستغيب شيراز بر اساس مدل اعتقاد بهداشتي انجام شده است. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي (crosssectional) مي باشد. در اين پژوهش تعداد 349 نفر از مسافران هوايي در فرودگاه بين المللي شهيد دستغيب شيراز به روش نمونه گيري در دسترس مورد بررسي قرار گرفتند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخت كه شامل سه بخش مشخصات دموگرافيك، سنجش سازه هاي تئوري و سؤالات مربوط به رفتار بود استفاده شد. روايي و پايايي پرسشنامه در حد مطلوب گزارش گرديد. تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار SPSS انجام شد و از شاخص هاي توصيفي و آزمون هاي آماري مناسب مانندضريب همبستگي اسپيرمن و رگرسيون استفاده گرديد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره كلي رفتارهاي بهداشتي 5/65 ±8/20 بود. از بين سازه ها بالاترين نمره، مربوط به منافع درك شده وكمترين نمره در سازه راهنما براي عمل بدست آمد. بين رفتار بهداشتي و سازه حساسيت درك شده، شدت درك شده، منافع درك شده، موانع درك شده، خودكارآمدي و راهنما براي عمل ارتباط معنادار آماري وجود داشت (01/0 p). منافع درك شده، موانع درك شده، خودكارآمدي و راهنما براي عمل تبيين كننده رفتار بهداشتي بوده و منافع درك شده (001/0=p=و 25/0 beta;=) بيشترين وحساسيت درك شده (056/0=p و 032/0 beta; =) كمترين تبيين كنندگي را داشتند. همچنين مجموع سازه هاي تئوري 27/9 درصد(0/279 = R2=) تغييرات رفتار بهداشتي را تبيين نمودند. نتيجه گيري: رفتارهاي بهداشتي در مسافران هوايي در وضعيت نامطلوبي قرار داشت. برنامه هاي مداخلاتي جهت ارتقاء اين رفتارها توصيه مي گردد. از آنجا كه در مطالعه اخير منافع درك شده بيشترين قدرت تببين كنندگي را داشت، بنابراين متخصصان بهداشتي در مداخلات بايستي از استراتژي هاي تغيير رفتار بهره گيرند.