رجزخواني و برانگيختن احساسات و عواطف در شعر دفاع مقدس

ادبيات و به تبع آن شعر همواره دوشادوش ملّت حركت كرده و همچون آيينه‌اي بازتاب دهنده و منعكس كننده اوضاع جامعه بوده است. با شكل گيري انقلاب اسلامي ايران و به دنبال آن بروز جنگ تحميلي، شاهد حضور شاعراني متعهد و دلسوز در جامعه هستيم. پديده جنگ، سبب تحوّل فضاي ايرانِ پس از انقلاب اسلامي شده و نيز تغيير جوّ مبارزاتي و تظاهراتي و اشعار شعارگونه و تهييجي بر ضد ستمشاهي، به سمت و سوي دفاع مقدس و شاعران ذهن خويش را به مبارزه با دشمن غاصب و تهييج مبارزان به دفاع از وطن و مقابله با بعثيان معطوف دارند؛ شاعران همچنين در نقابل فضاي ناسالم جبهه گرفته و به اعتراض به ظلم و ستم غاصبان متجاوز پرداختند. مقاله حاضر مي‌كوشد با روش توصيفي- تحليلي، ضمن بيان ستم‌هاي غاصبان كه در دل شعر نهفته است، به بررسي رجزخواني و نيز اعتراض شاعران بر عليه اين ستم‌ها بپردازد.