ارتباط مؤلفه هاي رويشي گونه دغدغك با عامل هاي خاك و فيزيوگرافي ذخيره گاه جنگلي كنديرق خلخال- استان اردبيل

دغدغك (Boiss Colutea persica) يكي از گونه هاي مهم و با ارزش درختچه اي ذخيره گاه جنگلي كنديرق خلخال است. پژوهش حاضر به منظور بررسي ارتباط بين صفات رويشي اين گونه با برخي از عامل هاي خاكي و فيزيوگرافي در منطقه جنگلي كنديرق خلخال انجام شد. در داخل هر يك از شكل هاي مختلف زمين (يال، دامنه و دره) در چهار جهت جغرافيايي (شمال، جنـوب، شرق و غرب) از حد ارتفاعي پايين تا بالا به صورت انتخابي، قطعات نمونه دايره اي شكل به مساحت 500 مترمربع انتخاب شد. در مجموع 32 قطعه نمونه براي اندازه گيري مشخصه هاي رويشي و در 12 قطعه نمونه مشخصه هاي خاك شامل بافت خاك فيزيكي (درصد رس، سيلت و شن) و شيميايي (اسيديته، هدايت الكتريكي، درصد ازت، درصد كربن آلي و درصد كربنات كلسيم) اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه پراكنش اين گونه از ارتفاع 1350 تـا 1980 متر از سـطح دريا متغير است، به طور كلي جهت هاي جنوبي و شرقي در شكل هاي دره و دامنه رويشگاه هاي مناسبي از نظر ويژگي هاي كمّي هستند. بيشترين ميانگين ارتفاع (1.75 متر) و قطر تاج درختچه ها (1.81متر) و زادآوري (169 اصله نهال در هكتار) در شكل دره و بيشترين تعداد جست ( 13.11 اصله) در فرم دامنه به دست آمد. خاك رويشگاه هاي دغدغك نيمه سطحي تا عميق با اسيديته (7.4 تا 8.1)، هدايت الكتريكي (0.21 تا 0.39دسي زيمنس بر متر) و بافت خاك لومي تا لومي شني است. تجزيه مؤلفه هاي اصلي نيز نشان داد بافت خاك و هدايت الكتريكي از عامل هاي مهم در پراكنش اين گونه محسوب مي شود، به‌طوري‌كه در رويشگاه هاي دامنه اي و اغلب در جهت هاي جنوبي و شرقي حضور اين گونه با مقدار سيلت ارتباط بيشتري دارد.