ارزيابي ويژگي‌هاي كيفيت دسته پرتو X دستگاه راديوتراپي سطحي با روش تجربي و شبيه سازي

زمينه و هدف: يكي از روش هاي متداول در راديوتراپي براي درمان هاي سطحي به ويژه در درمان ضايعات سطحي پوستي استفاده از دستگاه ارتوولتا ژ پرتو X (تا kVp 300) مي باشد. كيفيت پرتو X خروجي مهم ترين شاخص براي درمان در اين نوع دستگاه ها مي باشد كه معمولاً به صورت ضخامت لايه نيم جذب (HVL) وانر ژي مؤثر فوتون نشان مي دهندكه در اين تحقيق علاوه بر دو شاخص مذكور ضريب همگني نيز به عنوان شاخصي ديگر مورد بررسي قرار گرفت. روش كار: در اين مطالعه لايه نيم جذب (HVL) و ضريب همگني دستگاه پرتو X سطحي در ولتاژ kV180 به روش تجربي تعيين گرديد و با شبيه سازي به روش مونت كارلوبا كد EGSnrc مقايسه و نتايج گزارش گرديد. براي اين كار منحني جذب با استفاده از اندازه گيري اكسپوژرعبوري از لايه هاي تضعيف كننده موجود در كلينيك رسم گرديد و با درون يابي نقاط منحني مناسب، لايه نيم جذب (HVL) و ضريب همگني به دست آمد. همچنين دربسته EGSnrc، از كد BEAMnrc براي شبيه سازي سر دستگاه (Head ) تا اپليكاتور و از BEAMDP براي محاسبه ضريب همگني به طور سيستماتيك و ترسيم طيف خروجي (با استفاده ازداده هاي فضايي فازي) و از كد DOSXYZnrc براي ترسيم منحني درصد دزعمقي در فانتوم آب استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان مي دهد ميانگين درصد اختلاف HVL و ضريب همگني به دست آمده از 2 روش شبيه سازي و تجربي به 4.96 % و 3.01 % مي باشد. نتيجه گيري: باتوجه به مطالعات قبلي كه ميزان اختلاف بين HVL اندازه گيري شده با روش تجربي وشبيه سازي 2% تا بالاي 10% گزارش گرديد، ميانگين اختلاف 4.96 % به دست آمد. كه اين ميزان اختلاف، منطقي است. ضريب همگني به دست آمده بيشتراز گزارش هاي قبلي محاسبه گرديد كه به علت تفاوت در كد استفاده شده قابل توجيه مي باشد. لذا، با توجه به محدوديت هاي موجود دركلينيك، روش حاضر به دليل سادگي چيدمان و مشابهت با شرايط كلينيكي به نظر مي رسد كه از كارآيي مناسبي برخوردار باشد.