بررسي انطباق دو شاخص دماي تر گويسان (WBGT)و استرين گرمايي پيش بيني شده(PHS) در ارزيابي شرايط گرماي محيطي و بار گرمايي تحميل شده به افراد: مطالعه موردي در كارگران نانوايي ها

مقدمه: اين مطالعه با هدف اصلي بررسي انطباق دو شاخص دماي تر گويسان (WBGT) و استرين گرمايي پيش بيني شده(PHS) در ارزيابي شرايط گرماي محيطي و بار گرمايي تحميل شده به افراد طراحي و به اجرا درآمد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي، 163 كارگر نانوا وارد مطالعه شدند. استرس هاي حرارتي با استفاده از شاخص دماي ترگويسانWBGT و شاخص استرين گرمايي پيش بيني شده (PHS)، تعيين گرديد. همزمان با ارزيابي استرس هاي حرارتي، پاسخ هاي فيزيولوژيك افراد شامل دماي تيمپانيك، ضربان قلب و ميانگين دماي پوست ثبت گرديد. در نهايت استرين هاي گرمايي پيش بيني شده بر اساس دو خروجي مهم مدل PHS شامل كل آب از دست رفته و دماي عمقي مورد ارزيابي قرار گرفت و ضمن مقايسه شاخص PHS با WBGT، مقادير واقعي و پيش بيني شده دماي عمقي نيز مورد مقايسه و آناليز قرار گرفت. يافته ها: بر اساس نتايج بدست آمده در مقايسه با دماي گوش، شاخص WBGT شرايط را كمتر از واقع و PHS شرايط را بيشتر از واقع برآورد مي كند. همچنين شاخص WBGT با دماي عمقي گوش و نيز مولفه دماي ركتال پيش بيني شده شاخص PHS داراي بيشترين تطابق مي باشد (مقدار Kappa به ترتيب برابر 0.614 و 0.640). در حاليكه مقدار Kappa بين ميزان آب از دست رفته و شاخص WBGT، حاكي از عدم تطابق مناسب مي باشد (0.339= Kappa). نتيجه گيري: پيش بيني وضعيت استرين هاي گرمايي صرفا بر اساس شاخص PHS نمي تواند بازگو كننده بار گرمايي واقعي وارد بر افراد در محيط هاي حرارتي همچون نانوايي ها باشد و با برآورد بيشتر از واقع همراه است. بعبارتي ديگر، اين شاخص بيشتر براي محيط هاي حرارتي داخلي پايا و با حداقل تغييرات در فاكتور هاي فردي و محيطي تاثير گذار در استرس هاي حرارتي مناسب مي باشد.