شيوع استرس شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي ايران : يك مطالعه مروري سيستماتيك، متاآناليز و متارگرسيون

مقدمه: استرس شغلي يكي از شايع ترين اختلالات روانپزشكي در پرستاران مي باشد. با توجه يه همراستا نبودن مطالعات انجام شده در پرستاران شاغل در ايران، اين مطالعه مروري ساختارمند و متاآناليز جهت تعيين شيوع استرس شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي ايران انجام شدروش كار: مطالعه حاضر يك مطالعه مرور سيستماتيك و متاآناليز در محدوده سالي 1380-1396 مي باشد. مقالات مرتبط با استرس شغلي از طريق جستجو در پايگاه‌هاي SID ،و (MEDLINE(PubMed و Sciencedirect و Google Scholar به دست آمد، ناهمگني مطالعات با استفاده از شاخصI2 بررسي شد. تحليل داده‌ها بوسيله نرم‌افزار Comprehensive MetaAnalysis انجام شد. يافته ها: در 17 مقاله موردبررسي، شيوع كلي استرس شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي ايران 60 درصد (48.1-70.7 درصد: حدود اطمينان 95%) به دست آمد، بيشترين شيوع استرس شغلي در پرستاران زنجان و زابل با 97.4 درصد (99-99.3 درصد: حدود اطمينان 95%) و كمترين شيوع استرس شغلي در پرستاران كاشان با 4.7 درصد (8/9-2/5 درصد: حدود اطمينان 95%) به دست آمد،، به منظور بررسي ناهمگني نتايج متاآناليز، آزمون متارگرسيون انجام و گزارش شد كه با افزايش حجم نمونه در مطالعات مورد بررسي شيوع استرس شغلي كاهش پيدا مي‌كرد (0.05 P).نتيجه گيري: با توجه به شيوع بالاي استرس شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي ايران لازم است تا سياستگزاران سلامت اقدامات موثري را در جهت حذف و كاهش عوامل ايجاد كننده استرس در پرستاران اتخاذ نمايند تا زمينه كاهش شيوع استرس در پرستاران و افزايش راندمان كاري فرآهم آيد.