مقايسه مدل نيمه پارامتري كاكس و مدلهاي پارامتري در تحليل فاكتورهاي تشخيصي مؤثر بر بقاي پيوند كليه

مقدمه: پيوند كليه مناسب ترين روش درماني براي بيماران مبتلا به بيماري پيشرفته كليه مي باشد. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان بقاي كليه ي پيوندي و مقايسه ي كارايي مدل نيمه پارامتري كاكس و مدل هاي پارامتري براي تعيين عوامل مؤثر بر بقاي پيوند مي باشد. روش بررسي: اين مطالعه به صورت كوهورت تاريخي و شامل اطلاعات 381 بيمار مبتلا بهESRD مي باشد كه از آذر 1386 تا پايان اسفند 1394 در بيمارستان نور اصفهان تحت جراحي پيوند كليه قرار گرفته اند. به منظور شناسايي عوامل مؤثر بر بقاي پيوند، مدل هاي پارامتري و نيمه پارامتري به داده ها برازش داده شد و از معيار اطلاع آكائيكه براي تعيين كاراترين مدل استفاده گرديد. تحليل داده ها با نرم افزار R نسخه 3.1.0 انجام و سطح معناداري 0.05 در نظر گرفته شده است. يافته ها: با استفاده از روش كاپلان ماير ميزان بقاي 1، 3، 5 و 8 ساله كليه ي پيوندي به ترتيب 0.987، 0.933، 0.869 و 0.839برآورد گرديد. نتايج حاصل از آناليز چند متغيره تمامي مدلهاي برازش شده نشان داد كه مدت زمان دياليز قبل از پيوند (0.05≥p) و مقدار كراتينين زمان ترخيص (0.05≥p) با بقاي پيوند كليه ارتباط معني داري دارند. مقادير آكائيكه براي مدل هاي كاكس، وايبول، نمايي، لگ نرمال و لگ لجستيك به ترتيب 484،484،482،484،356 محاسبه گرديد. نتيجه گيري: بر مبناي ملاك آكائيكه مدل نيمه پارامتري كاكس به عنوان مدل برتر انتخاب و پيشنهاد گرديد.