تاثير شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر اضطراب، افسردگي و علائم جسماني بيماران مبتلا به آسم

زمينه و هدف: در اين پژوهش به بررسي اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي (MBCT) (MindfulnessBased Cognitive Therapy) بر اضطراب، افسردگي و علائم جسماني بيماران آسم پرداخته شده است. آسم يكي از بيماريهاي سايكوسوماتيك ميباشد كه اضطراب و افسردگي به عنوان عامل آغازگر و يا تشديد كننده ي اين بيماري محسوب ميشود. با توجه به اين موضوع درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي به منظور كاهش اضطراب و افسردگي و به دنبال آن كاهش علائم جسماني اين بيماران به كار گرفته شد. روش كار: طرح پژوهشي از نوع آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه است. براي اين منظور از بيماران زن 50-20 سال مبتلا به آسم خفيف تا متوسط، مراجعه كننده به مراكز درماني شهر اصفهان كه بين يك تا سه سال از بيماري آنها ميگذشت و تحت درمان دارويي بودند، نمونه گيري در دسترس انجام شد و 26 نفر انتخاب شدند. بيماران به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. از هر دو گروه پيش آزمون گرفته شد كه شامل پرسش نامه افسردگي بك، پرسش نامه ي اضطراب بك و زير مقياس عملكرد تنفسي از پرسشنامهي كيفيت زندگي بيماران آسم (AQLQ) (Asthma Quality of Life Questionnaire) بود. گروه آزمايش تحت شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي به مدت 8 جلسه ي گروه درماني 2 ساعته ي هفتگي قرار گرفت و گروه گواه مداخلهاي دريافت نكرد. يافته ها: بعد از اتمام مداخلات از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و نتايج مورد تحليل آماري كوواريانس توسط برنامه ي SPSS 21 قرار گرفت. نتايج به دست آمده بيانگر معنادار بودن آزمون هاي آماري بود (0.05 p). نتيجه گيري: پژوهش حاضر نشان داد كه شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي باعث كاهش اضطراب و افسردگي و علائم جسماني در مرحله پس آزمون در بيماران مبتلا به آسم شده است.