بررسي رابطه راهبردهاي ورود، سرمايه اوليه و فن‌آوري در سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي ايران

با توجه به اهميت سرمايه گذاري مستقيم خارجي در كشور، به ويژه در شرايط پساتحريم و لغو تحريم هاي اقتصادي، اين پژوهش با استفاده از داده هاي ثانويه دردسترس مربوط به 123 شركت تابعه خارجيِ ثبت شده در كشور، به تحليل رابطه متغيرهايي همچون سرمايه اوليه، تكنولوژي و نوع صنعت با نوع و روش ورود به بازار ايران بر اساس روش هاي سرمايه گذاري مشترك پرداخته است. نتايج نشانگر آن است كه بيش ترين نوع راهبرد ورود سرمايه گذاران خارجي از طريق مالكيت حداقلي است كه 59% از شركت هاي خارجي سهم پايين تر از 50% را در مالكيت و كنترل شركت تابعه خارجي مستقر در ايران دارند. تنها 23% از شركت هاي تابعه خارجي در ايران داراي مالكيت حداكثري شركت مادر سرمايه گذارند. درمجموع، كشورهاي اروپايي با بيش از 80 %، بيش ترين سهم را در سرمايه گذاري مستقيم خارجي در ايران را به خود اختصاص داده اند و در رتبه دوم نيز كشورهاي آسيايي قرار دارند. همچنين نوع فنّاوري و مكان جغرافيايي شركت مادر در ميزان سرمايه گذاري اوليه آن ها در ايران تأثيرگذار بوده است. سرمايه گذاران خارجي از خاورميانه، مبلغ اوليه سرمايه كمتري را در مقايسه با ساير كشورها جهت سرمايه گذاري مستقيم در ايران استفاده نموده اند. كشورهاي سرمايه گذار با مبدأ آسيايي علاقه مند به سرمايه گذاري مشاركتي در سطح حداقلي در ايران هستند. از اين رو تسهيل سرمايه گذاري خارجي از طريق آزادسازي مالكيت خارجي تا سطح مالكيت كامل، مدنظر قراردادن اهداف ورود سرمايه گذاران خارجي، به همراه هدفمند نمودن مشوق هاي سرمايه گذاري، مي تواند در افزايش سهم سهامداران خارجي در شركت هاي تابعه در ايران موثر باشد.