هوش هيجاني دانش‌آموزان: تعيين نقش پيش‌بيني‌كننده قاطعيت و پرخاشگري والدين

زمينه و هدف: هوش هيجاني به عنوان يك سازه روانشناختي اساسي در موفقيت زندگي و سلامت رواني افراد، در روند زندگي شكل گرفته و رفتارهاي والدين در رشد آن نقش مهمي به عهده دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش پيش بين قاطعيت و پرخاشگري والدين در هوش هيجاني دانش آموزان پايه ششم ابتدايي انجام شد. روش كار: طرح پژوهش حاضر از نوع توصيفي مقطعي بود. جامعه آماري اين پژوهش تمامي دانش آموزان پايه ششم ابتدايي شهر قاين و والدين در سال تحصيلي 93-92 بود كه 189 نفر دانش آموز (94 پسر و 95 دختر) و والدين آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي از ميان آنان انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پرخاشگري باس، مقياس قاطعيت گامبريل و ريچي و پرسشنامه هوش هيجاني شوت جمع آوري شد. نتايج به كمك نرم افزار SPSS20 و با استفاده از تحليل رگرسيون، آزمون تي دو گروه مستقل و آزمون يومن ويتني در سطح معني داري 0.05 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد بين قاطعيت والدين و هيچ يك از مؤلفه هاي آن و هوش هيجاني دانش آموزان همبستگي معني داري وجود ندارد (0.05 p)؛ اما بين پرخاشگري والدين و هوش هيجاني دانش آموزان (p 0.01, r=0.18) همبستگي منفي معناداري وجود داشت. نتايج رگرسيون نشان داد پرخاشگري پدر پيش بيني كننده هوش هيجاني دانش آموزان است (0.05 p)؛ اما پرخاشگري مادر در پيش بيني هوش هيجاني دانش آموزان نقشي نداشت (0.05 p). نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد پرخاشگري والدين باعث مي گردد كه فرزندان در روند هوش هيجاني با مشكلات و محدوديت هايي روبرو باشند. با توجه به اينكه، رفتار والدين بر روي رفتار و نحوه تربيت فرزندان خانواده اثرگذار است. لذا، توصيه مي گردد در نحوه تربيت فرزندان و شيوه زندگي والدين توجه بيشتري گردد.