رابطه سرمايه روانشناختي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان

زمينه و هدف: سرطان پستان شايع ترين سرطان در بين زنان است كه كيفيت زندگي آنها را تحت تأثير قرار مي دهد. هدف از پژوهش حاضر تعيين رابطه سرمايه روانشناختي و كيفيت زندگي بيماران زن مبتلا به سرطان پستان بود. روش كار: اين مطالعه از نوع توصيفي مقطعي با طرح همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه بيماران تحت درمان مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به بيمارستان سيدالشهدا اصفهان بود كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده تعداد 97 نفر انتخاب شدند. بيماران به 1) سوالات دموگرافيك، 2) سوالات سرمايه روان شناختي مشتمل بر مجموعه پرسشنامه هاي اميدواري اسنايدر، جهت گيري زندگي (LOT) كارور و شي ير، تاب آوري بلاك و كريمن و خود كارآمدي شرر و 3) پرسشنامه استاندارد كيفيت زندگي بيماران سرطاني (EORTC QLQ- C30.V.3) پاسخ دادند. يافته ها: ميانگين اميد4.50±20.15، خوش بيني 4.30±20.31، تاب آوري 9.11±45.92 و خودكارآمدي بيماران 12.59±55.51 ميانگين كيفيت زندگي كلي آنان19.20±63.74 بود. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بين كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان با مؤلفه هاي سرمايه روانشناختي شامل اميد (P 0.01 و 0.45=r)، خوش بيني (P 0.05 و 0.25=r)، تاب آوري (P 0.01 و 0.40=r) و خودكارآمدي (P 0.01 و 0.27=r) رابطه معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: اميد، خوش بيني، خودكارآمدي و تاب آوري با كيفيت زندگي زندگي بالاتر در بيماران مبتلا به سرطان پستان همراه است؛ بنابراين، شايسته است عوامل روانشناختي مرتبط با كيفيت زندگي بيماران سرطاني مانند سرمايه روانشناختي، ارزيابي شده و در فرايند درمان، در كنار درمان هاي زيستي-پزشكي مورد توجه قرار گيرد.