بررسي شيوع انواع پاتولوژي توده هاي پستان در يك بيمارستان آموزشي در ايران

زمينه و هدف: پاتولوژي هاي پستان تأثير قابل توجهي به روي مورتاليتي و موربيديتي در تمام جوامع دارد. به دليل افزايش شيوع سرطان پستان در ايران در مطالعات اخير اين مطالعه با هدف بررسي شيوع پاتولوژي هاي توده ي پستان انجام شد. روش كار: در اين مطالعه ي مقطعي اطلاعات مربوط به سن، جنس و پاتولوژي توده ي پستان از پرونده ي الكترونيك 150 بيمار كه در نيمه ي اول سال 94 در بيمارستان رسول اكرم تهرانتحت بيوپسي قرار گرفته بودنداستخراج شد. يافته ها: تعداد 150 بيمار با ميانگين سني 13± 47.2818 سال در محدوده ي سني 18 تا 79 وارد مطالعه شدند. 146 نفر زن (97.3%) و 4 نفر (2.7%) مرد بودند. از پاتولوژي هاي بررسي شده، تعداد 106 مورد (70.7%) كارسينوم داكتال مهاجم بود كه بيشترين فراواني را دارا بود. ساير پاتولوژي ها به ترتيب فراواني عبارت بودند از: فيبرآدنوما به تعداد 14 نفر (9.3%)، كارسينوم لوبولار 12 نفر (8%)، اينتراداكتال پاپيلوما 5 نفر (3.3%)، فيلودس تومور 3 نفر (2%)، آدنوزيس 3 نفر (2%) موسينوس كارسينوما 2 نفر (1.3%)، نكروز چربي 2 نفر (1.3%) و كمترين پاتولوژي مربوط به متاستاز سرطان معده به پستان 1 نفر (0.7%)، بافت فيبروتيك به دنبال ماستكتومي قبلي 1 نفر (0.7%) و ماستيت گرانولوماتوز 1 نفر (0.7%) بود. در اين 150 بيمار، تعداد 67 بيمار (44/67%) به طور همزمان با پاتولوژي هاي ذكر شده تغييرات فيبروكيستيك پستان نيز داشتند كه بيشترين همراهي با كارسينوم داكتال به تعداد 45 نفر (67.16%) بود. نتيجه گيري: مطابق با ساير مطالعات مشابهي كه در ايران انجام شده است به دليل جوان بودن جمعيت ايران شيوع سرطان پستان در زير 40 سال نسبت به جوامع غربي بالاست و نياز است كه در مورد آموزش همگاني موثر در مورد سرطان پستان، روش هاي غربالگري و لزوم انجام معاينات دوره ايي منظم به بيماران تاكيد و تجديد نظر كرد. با توجه به افزايش شيوع كارسينوم داكتال مهاجم در نمونه هاي پاتولوژي در اين مطالعه نياز به انجام مطالعات وسيع تر ضروري به نظر مي رسد. همچنين به دليل افزايش شيوع سرطان پستان در ايران و جوان بودن جمعيت ايران بررسي عوامل خطر در زنان ايراني ضروري است.