اثر تمرينات هوازي بر هورمون هاي جنسي و ماركرهاي التهابي زنان مبتلا به آسم

زمينه و هدف: شيوع و شدت آسم بعد از بلوغ در زنان بيشتر از مردان است. محققان به اثر هورمون هاي جنسي در واسطه هاي التهابي اشاره مي كنند. فعاليت بدني در كاهش التهاب و سطوح هورمون هاي جنسي و بهبود عملكرد ريوي بيماران آسمي موثر است. از اين رو هدف مطالعه حاضر بررسي اثر 12 هفته تمرينات هوازي بر تغييرات هورمون هاي جنسي و ماركرهاي التهابي در اواسط فاز لوتئال زنان مبتلا به آسم بود. روش كار: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي است كه در آن 24 زن مبتلا به آسم خفيف تا متوسط و دوره جنسي منظم انتخاب و به دو گروه تمرين (13 نفر) و كنترل (11 نفر) تقسيم شدند. گروه تمرين در برنامه تمريني هوازي، سه روز در هفته و هر جلسه 60 دقيقه شركت كردند. قبل و بعد از آخرين جلسه تمرين و در اواسط فاز لوتئال، استروژن، پروژسترون و ماركرهاي التهابي خوني اندازه گيري شدند. داده هاي تحقيق با استفاده از آزمون هاي آماري t وابسته، t مستقل، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: 21 نفر (12 نفر تمرين و 9 نفر كنترل) پروتكل را كامل كردند. بعد از 12 هفته تمرينات هوازي، كاهش معني داري در سطح سرمي اينترلوكين 5 (3.87=t ,0.001=p)، اينترلوكين 4 (2.68=t ,0.026=p) و درصد حجم بازدمي قوي در ثانيه اول (2.22=t ,0.039=p) گروه تمرين در مقايسه با گروه كنترل مشاهده شد. مدل رگرسيون خطي نشان داد كه كاهش غلظت پروژسترون به صورت معني دار در كاهش سطح سرمي اينترلوكين 5 نقش دارد (0.497=R^2 ,3.14=t ,0.01=p). نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه 12 هفته برنامه تمريني هوازي از طريق تغييرات سطح پروژسترون مي تواند نقش مفيدي در كاهش برخي از ماركرهاي التهابي سرم زنان مبتلا به آسم داشته باشد.