بررسي نتايج درماني و بقاءNon-hilar clamping Simple enucleationدر بيماران مبتلا به كارسينوم سلول كليوي

زمينه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي نتايج درماني و بقاء بيماران مبتلا به كارسينوم سلول كليوي (Renal Cell Carcinoma RCC) تحت درمان با خارج سازي تومور بدون كنترل شرياني مي باشد. روش كار: در اين مطالعه بررسي موارد، كليه بيماران مبتلا به RCCT1 كه در سال هاي 1383 تا 1393 در بيمارستان هاشمي نژاد تهران تحت جراحي خارج سازي تومور بدون كنترل شرياني قرار گرفته اند و معيارهاي ورود به مطالعه را داشتند وارد مطالعه گرديدند. معيارهاي خروج شامل وجود RCC مولتي فوكال، وجود توده سين كرونوس در بيماران، اثبات وجود لنف نود مثبت قبل يا حين جراحي و راديكال نفركتومي قبلي به علت RCC بوده است. از 134 بيمار تحت پارشيل نفركتومي تومور T1 (T1a، T1b) مورد بررسي قرار گرفته، 9 بيمار فالواپ را تكميل نكرده و 10 بيمار با تشخيص پاتولوژيك انكوسيتوم و انژيوميوليپوم از مطالعه خارج شدند. در نهايت 115 بيمار با تشخيص بر مبناي پاتولوژي RCC كليه تحت خارج سازي تومور بدون كنترل شرياني مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: در اين مطالعه، 115 بيمار با تشخيص قطعي RCC بر اساس پاتولوژي بررسي شدند كه 70 مورد (%60.9) مذكر و 45 نفر (%39.1) مونث بودند. سن بيماران از 20 تا 75 سال متغير بوده و ميانگين آن 51.28 سال بوده است. ميزان بقا كلي در مطالعه حاضر سه ساله 97% و پنج ساله 89% بوده است. همچنين ميزان بقا اختصاصي سرطان در مطالعه حاضر سه ساله 100% و پنج ساله 95% بوده است. بيماراني كه عود داشته اند 2 مورد مونث و 2 مورد مذكر بوده اند. كه عود بيماري با جنسيت ارتباط معني داري نداشته است (0.511=p). همچنين بيماران عود كرده 2 مورد كليه چپ و 2 مورد كليه راست بوده اند و تفاوت اماري معني داري مشاهده نشد (0.643=p). هر 4 بيمار عود كرده پاتولوژي T1b داشته اند كه تفاوت معني داري مشاهده شد (0.026=p). همچنين بيماران عود كرده گريد 2 به بالا داشته اند و در بيماران با گريد 1 عود بيماري مشاهده نشد (0.001 gt;p). تفاوت معني داري ميان سرعت فيلتراسيون گلومرولي (Glomerular Filtration RateGFR) قبل و 3 ماه بعد از عمل مشاهده نشد (0.802=p). حاشيه ها و بيوپسي از بستر تومور در همه موارد منفي بود. نتيجه گيري: انجام Non clamping SE در بيماران با توده T1 كليه نتايج انكولوژيك مشابه با پارشيل نفركتومي دارد. در اين مطالعه عود در موارد T1b بالاتر بود كه به نظر مي رسد در تعيين روش درماني در تومورهاي T1 b بايد از معيارهاي جامع تري و پيگيري دقيق استفاده كرد. Non clamping SE با حفظ عملكرد كليه گزينه مناسبي در درمان تومورهاي T1 مي باشد و منجر به عوارض بيشتري به دنبال جراحي نشده و مي تواند به صورت گسترده تري به كار گرفته شود.