بررسي تاثيرسلامت روان ، مكانيزم هاي سازگاري و استيگما بر رفتارهاي پرخطر در بيمارانHIV مثبت در ايران

زمينه و هدف: متاسفانه طي سال هاي گذشته، سرعت و شتاب ابتلا به ايدز در ايران بخصوص از طريق روابط جنسي پرخطر بسيار بالا گزارش مي شود. در اين مطالعه به بررسي تاثير استيگما، سلامت روان و مكانيزم هاي سازگاري بررفتارهاي پرخطر بيماران HIV مثبت پرداخته شد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي است. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس ۴۵۰ بيمار HIV مثبت از درمانگاه عفوني و بيماري هاي رفتاري بيمارستان امام خميني تهران وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي خصوصيات دموگرافيك، مقياس استيگما برگر (Berger Scale Stigma)، سلامت عمومي (General Health28 Questionnaire)، پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي لازاروس (WOCQ) است. جهت تحليل داده ها از آزمون ttest دو گروه مستقل، تحليل واريانس يك طرفه Anova و رگرسيون استفاده شد. يافته ها: سلامت روان، استيگما و مكانيزم سازگاري مسله مدار با رفتارهاي پرخطر ارتباط دارد (0.05 p) و ميزان استيگما در زنان بيشتر و سلامت روان در اين گروه در مقايسه با گروه مردان كمتر است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده از مطالعه، ارتقاي سلامت روان در اين گروه بيماران منجر به كاهش رفتارهاي پرخطر و بالطبع منجر به كاهش شيوع بيماري از طريق رفتارهاي پرخطر در كشور مي شود؛ بنابراين مداخلات روانشناختي مي تواند در بهبود سلامت روان و كاهش رفتارهاي پرخطر موثر باشد و مي بايستي در بيماران HIV مورد توجه قرار گيرد.