بررسي ارتباط پلي مورفيسم‌هاي‌ شايع ژن گيرنده ويتامين D با خطر ابتلا به بيماري عروق كرونر قلب: شواهد حاصل از يك مطالعه متاآناليز با 5259 مورد بيمار

زمينه و هدف: مطالعات پيشين نتايج ضدونقيضي را در زمينه ارتباط بين پلي مورفيسم هاي TaqI، FokI، BsmI و ApaI ژن گيرنده ويتامين D و خطر ابتلا به بيماري عروق كرونر قلب به دست داده اند. هدف اين مطالعه متاآناليز تعيين ارتباط بين اين پلي مورفيسم ها و خطر بيماري عروق كرونر قلب به صورت جامع بود. روش كار: به منظور دستيابي به تمام مطالعاتي كه به مطالعه ارتباط بين پلي مورفيسم هاي شايع ژن گيرنده ويتامين D و خطر بيماري عروق كرونر قلب پرداخته بودند، پايگاه هاي علمي MEDLINE و EMBAS به صورت نظام مند و با استفاده از كليدواژه هاي مشخص مورد جستجو قرار گرفتند. نسبت هاي خطر (OR) به همراه فاصله اطمينان (CI) متناظر آن ها حساب شد و روابط ژنتيكي در مدل هاي غالب، مغلوب، آللي، هموزيگوت و هتروزيگوت مورد تجزيه وتحليل آماري قرار گرفت. يافته ها: 9 مطالعه با حجم نمونه كلي 5259 مورد بيمار و 1981 كنترل سالم در متاآناليز حاضر گنجانده شدند. رابطه آماري معني داري بين پلي مورفيسم هاي TaqI، FokI، BsmI وApaI با خطر بيماري عروق كرونر قلب در هيچ كدام از مدل هاي ژنتيكي تعريف شده مشاهده نشد (P ˃ 0.05). علاوه بر اين، آناليز زيرگروه ها بر اساس نژاد رابطه معني داري بين پلي مورفيسم هاي موردتحقيق و شانس ابتلا به بيماري عروق كرونر قلب در نژاد هند ndash; اروپايي و آسياي شرقي در هيچ كدام از مدل هاي ژنتيكي نشان نداد (05/0P ˃). نتيجه گيري: شواهد حاضر نشان مي دهد كه پلي مورفيسم هاي Taq1، FokI، BsmI و Apa1 ژن گيرنده ويتامين D ممكن است با استعداد ژنتيكي افراد براي ابتلا به بيماري عروق كرونر قلب در ارتباط نباشند. براي تائيد اين نتايج مطالعات بيشتري با حجم نمونه بالاتر نياز است.