بررسي نقش يافته هاي داپلر سونوگرافي در تعيين شانس تعبيه ، ميزان شكست و قابل دستيابي شدن فيستول شرياني وريدي در بيماران همودياليزي كانديد تعبيه فيستول شرياني-وريدي

زمينه و هدف: تعبيه فيستول شرياني وريدي يكي از مهم ترين شيوه ها جهت انجام همودياليز است و پيش بيني قابليت تعبيه، نحوه عملكرد فيستول، ميزان شكست و قابل دستيابي شدن فيستول اهميت بسزايي در اين راستا دارد. در اين مطالعه نقش يافته هاي سونو داپلر در جمعيت مورد مطالعه (بيماران مرحله انتهايي بيماي كليوي) كه كانديد تعبيه فيستول شرياني وريدي براي انجام همودياليز هستند، در پيش بيني قابليت تعبيه، نحوه عملكرد فيستول، ميزان شكست و قابل دستيابي شدن فيستول شرياني وريدي بررسي شده است. روش كار: در اين مطالعه مشاهده اي كه به صورت يك بررسي مقطعي تحليلي انجام شد، 108 بيمار نيازمند فيستول شرياني وريدي كه در معاينه باليني اندام فوقاني شريان و به ويژه وريد مناسبي نداشتند را تحت سونوگرافي داپلر قرار داديم كه تعداد 61 نفر از مبتلايان به نارسايي مزمن كليه كه كانديد تعبيه فيستول شرياني - وريدي بودند و بر اساس سونوگرافي داپلر شرايط مناسب تعبيه فيستول را داشتند، به صورت در دسترس انتخاب شده و تحت عمل جراحي تعبيه فيستول قرار گرفتند و سپس ارتباط آن با ميزان شكست و قابل دستيابي شدن فيستول شرياني وريدي بررسي گرديد. يافته ها: در انتهاي عمل جراحي در 96.7% بيماران مورد بررسي تريل لمس شد كه نشانگر موفقيت عمل بود. 92.2% بيماران تحت همودياليز قرار گرفتند كه عملكرد نهايي فيستول خوب بود. ساير متغيرهاي تحت بررسي با عملكرد نهايي فيستول ارتباط آماري معناداري نداشتند (0.05 p). نتيجه گيري: در مجموع بر اساس نتايج به دست آمده در اين مطالعه، چنين استنباط مي شود كه سونوگرافي داپلر اندام هاي فوقاني در بيماران همودياليزي در پيش بيني و بالا بردن شانس تعبيه فيستول، كاهش شكست و قابل دستيابي شدن فيستول شرياني وريدي كمك كننده است.