بررسي تغييرات پاسخ التهابي و عملكرد عضلاني به فعاليت وامانده ساز پس از چهار هفته مكمل دهي با روغن ماهي

زمينه و هدف: التهاب به عنوان پاسخ بدن به عوامل بيماري زاست كه در پاسخ به فعاليت ورزشي نيز اتفاق مي افتد. تحقيقات گذشته حاكي از نقش كاهنده روغن ماهي بر كاهش التهاب در بيماران بوده اند اما تاكنون تحقيق زيادي در رابطه با نقش التهاب بر تغييرات سطوح التهاب در افراد سالم و در پاسخ به فعاليت به همراه سنجش تغييرات در عملكرد عضلاني انجام نشده است. روش كار: تحقيق حاضر از نوع مطالعات تجربي بوده و براي اين منظور از 16 مرد سالم (سن: 2.64± 26.90 سال، وزن 10.42±78.33 كيلوگرم، درصد چربي 5.46±18.4 درصد) به عنوان آزمودني استفاده شد كه در دو گروه روغن ذرت (7 نفر) و روغن ماهي (9 نفر) استفاده گرديد كه آزمودني ها براي مدت 4 هفته اقدام به مصرف مكمل به ميزان 6 گرم در روز نمودند و پاسخ آنان به آزمون بروس تعديل شده تا سطح واماندگي قبل و بعد از مصرف مكمل ارزيابي گرديد. در پاسخ به مكمل دهي سطوح فاكتور كشنده توموري (TNF-α)، اينترلوكين 10 (IL-10)، كورتيزول بزاقي و حداكثر انقباض ارادي (MVC) اندازه گيري گرديد. براي اندازه گيري فاكتورهاي خوني و بزاقي از روش الايزا و براي ارزيابي هاي آماري از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده گرديد. سطح معناداري نيز معادل 0.05 P در نظر گرفته شد. يافته ها: نتايج تحقيق حاضر حاكي از آن بود كه روغن ماهي باعث كاهش سطوح پايه مقادير TNF-α و IL-10 و افزايش در مقادير پايه MVC مي شود (0.05 P). همچنين، تفاوت معناداري ميان تغييرات دو گروه در پاسخ به مكمل دهي و فعاليت در مقادير IL-10 (F=9.17, P=0.017) و MVC (F=4.79, P=0.046) مشاهده شد (0.05 P). نتيجه گيري: مجموعاً به نظر مي رسد كه مكمل دهي روغن ماهي باعث كاهش كلي سطح التهاب به همراه افزايش سطح عملكرد عضلاني مي شود، هرچند مسير دقيق سلولي ملكولي آن نياز به بررسي بيشتري دارد.