تعيين كننده‌هاي شناختي-رفتاري بهداشت دهان و دندان در دانشجويان: كاربردي از مدل ارتقاء سلامت پندر

سابقه و هدف: شناسايي عوامل مؤثر بر رفتارهاي بهداشت دهان و دندان در دانشجويان مي تواند نقش مهمي در ارتقاء سلامت دهان و دندان آنها داشته باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي تعيين كننده هاي شناختيرفتاري بهداشت دهان و دندان در دانشجويان انجام گرفته است. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي، 251 نفر از دانشجويان دانشگاه هاي آزاد، پيام نور و علوم پزشكي سراب در سال 1395 به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب گرديدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد مشتمل بر سه بخش متغيرهاي جمعيت شناختي، سازه هاي مدل ارتقاء سلامت پندر و رفتارهاي بهداشت دهان و دندان بود. داده ها با نسخه 21 نرم افزار SPSS و آزمون هاي تي مستقل، آناليز واريانس يك طرفه، همبستگي پيرسون و آناليز رگرسيون خطي تحليل گرديد. يافته ها: ميانگين سني شركت كنندگان در پژوهش 1.67 ±21.9 بود. رفتار بهداشت دهان و دندان با تمام سازه هاي مدل ارتقاء سلامت پندر به جز تأثيرگذارنده هاي موقعيتي (0.048=r) همبستگي آماري معني داري داشت. سازه هاي مدل ارتقاء سلامت پندر قادر به پيش بيني 43.6 درصد رفتار بهداشت دهان و دندان و 26.4 درصد تعهد به عمل بودند. خودكارآمدي درك شده قويترين پيش بيني كننده رفتار (0.342= beta ) و موانع درك شده قويترين پيش بيني كننده تعهد به عمل (0.217= beta ) بود. نتيجه گيري: طبق يافته ها، خودكارآمدي قويترين پيش بيني كننده رفتار بهداشت دهان و دندان و موانع درك شده قويترين پيش بيني كننده تعهد به طرح عمل بود. به طور كلي براساس يافته هاي مطالعه حاضر، مدل ارتقاء سلامت پندر مي تواند به عنوان يك چارچوب مناسب در شناسايي عوامل و طراحي مداخلات مؤثر جهت بهبود رفتارهاي بهداشت دهان و دندان در دانشجويان استفاده شود.