بررسي انجام خودآزمايي پستان و عوامل تاثيرگذار بر آن بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شده در زنان شهر كرمان

سابقه و هدف: سرطان پستان شايع ترين نوع بدخيمي در زنان است كه تشخيص به موقع آن در درمان موفقيت آميز بيماري تأثير بسزايي دارد. هدف از اين مطالعه بررسي انجام خودآزمايي پستان و عوامل تأثيرگذار بر آن بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شده در زنان شهر كرمان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفيتحليلي از نوع مقطعي بود كه بر روي 300 نفر از زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر كرمان انجام شد. روش نمونه گيري بصورت خوشه اي و در دسترس بود. ابزار اندازه گيري پرسشنامه اي مشتمل بر اطلاعات جمعيت شناختي، متغير آگاهي و سازه هاي نظريه رفتار برنامه ريزي شده بود. داده ها توسط نسخه 21 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون، اسپيرمن، كاي اسكوئر، رگرسيون لجستيك، تي مستقل و من ويتني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سن شركت كنندگان در مطالعه 8.18 ±30.26 بود. 12.7 درصد زنان بطور ماهيانه و مرتب معاينه پستان را انجام مي دادند. مهمترين علت عدم انجام خودآزمايي پستان فقدان مهارت در اين زمينه گزارش گرديد. آگاهي مهمترين پيش بيني كننده انجام خودآزمايي پستان بود (0.05 OR=0.896 ,P). ميانگين نمرات آگاهي، نگرش، كنترل رفتاري درك شده و قصد رفتاري زنان داراي سابقه انجام خودآزمايي با زنان بدون سابقه انجام خودآزمايي اختلاف معني داري داشت (0.05 P). نتيجه گيري: مداخلات آموزشي با بهره گيري از نظريه رفتار برنامه ريزي شده در جهت ارتقاء سطح آگاهي و توانمند سازي زنان در تشخيص و درمان به موقع سرطان پستان اجرا گردد.