هوشنگ ابتهاج در سايه ي سبك ويژه ي غزليات شمس

يكي از شاعراني كه در شكل گيري صورت و محتوا و بخصوص موسيقي شعر هوشنگ ابتهاج نقش فراواني داشته است مولانا جلال الدين بلخي است . در اين مقاله سعي بر آن است كه شيوه هاي گوناگون بهره ي ابتهاج از غزليات مولانا بررسي شود . از مهمترين اشكال بهره ي ابتهاج از شعر مولانا مي توان استفاده از دايره ي واژگان مولانا ، استفاده از ويژگي هاي زباني شعر مولانا، الهام از موسيقي خاص شعر مولوي در ساخت موسيقي بيروني و كناري ( مانند : كاربرد اوزان تند و خيزابي به سبك مولانا ، فراواني قوافي فعلي ، كاربرد زياد قافيه و رديف دروني ) ، موسيقي دروني (بخصوص در ساخت و چينش خاص سجعها به سبك مولانا) همچنين تا حدي موسيقي معنوي نام برد . اما ابتهاج تنها به بهره از صورت و فرم شعر مولانا در غزليات شمس اكتفا نكرده است بلكه از برخي مهمترين انديشها و جهان بيني هاي وي چون توجه خاص به وحدت وجود ، و نيز نشاط و غم ستيزي و ...توجه داشته است .البته تاثير پذيري عميق و ريشه دار ابتهاج از مولوي دلايل و زمينه هاي فردي و اجتماعي خاصي دارد كه به تبيين آنها پرداخته شده است.