اثربخشي مداخله تلفيقي شناختي-رفتاري و پذيرش و تعهد بر اختلال اضطراب فراگير در بين دانشجويان

سابقه و هدف: با توجه به اهميت اختلال اضطراب فراگير، مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير مداخله تلفيقي شناختي رفتاري و پذيرش و تعهد بر اختلال اضطراب فراگير در بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي شهر تويسركان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه مداخله اي از نوع پيش آزمون و پس آزمون بود كه در سال 1396 انجام شد. 18 نفر از دانشجويان در دسترس كه براي دريافت مشاوره به مركز مشاوره دانشگاه آزاد تويسركان مراجعه كرده بودند با تشخيص ملاك هاي DSM5 توسط روانپزشك، انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري مطالعه شامل پرسشنامه دو بخشي اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه استاندارد بك بود. برنامه آموزشي تلفيقي شامل 12 جلسه آموزشي بود. داده هاي به دست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 و همچنين با استفاده از آزمون تي زوجي و كاي دو تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد مداخله تلفيقي باعث كاهش ميانگين اضطراب فراگير به مقدار 8.27 در بين دانشجويان شده است. همچنين مداخله تلفيقي باعث شد 83.3 درصد از دانشجوياني كه داراي اختلال اضطراب فراگير شديد بودند، بعد از انجام مداخله اضطراب آنان كمتر شده و در درجه اضطراب فراگير متوسط قرار گيرند. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه مداخله تلفيقي يك مداخله اثربخش در كاهش علايم اختلال اضطراب فراگير است و اين مداخله همانند مداخله شناختي -رفتاري و مداخله پذيرش و تعهد موجب كاهش علايم اختلال اضطراب فراگير در مبتلايان مي شود.