اثرات ازدحام ترافيك شهري سنندج بر تعيين كننده هاي اجتماعي سلامت از ديدگاه ساكنين و مطلعان كليدي: يك مطالعه كيفي

سابقه و هدف: حمل و نقل و ترافيك كه امروزه به عنوان يك پديده سياسي اجتماعي نقش مهمي در كيفيت و ساختار اقتصادي - اجتماعي جوامع ايفا مي نمايد، يكي از بنيان هاي زندگي نوين شهري و نيازهاي اجتماعي انسان را شكل مي دهد. هدف از مطالعه حاضر تبيين ديدگاه هاي ساكنين شهر و مطلعين كليدي از اثرات ترافيك و حمل و نقل درون شهري سنندج بر تعيين كننده هاي اجتماعي سلامت بود. مواد و روش ها: مطالعه بصورت كيفي و به روش تحليل محتوي قراردادي انجام شد. شركت كنندگان در پژوهش 22 نفر از ساكنين شهر و 8 نفر مطلع كليدي بودند كه به ترتيب در جلسات مصاحبه گروهي متمركز (4 جلسه) و مصاحبه عميق فردي مورد مصاحبه قرار گرفتند. روش نمونه گيري مبتني بر هدف بود. جهت مديريت داده ها از نرم افزار MAXQDA10 استفاده شد. يافته ها: مؤلفه هاي اجتماعي سلامت كه از ديد شركت كنندگان تحت تأثير ازدحام ترافيك شهري در سنندج بودند شامل عوامل اجتماعي/فرهنگي (تفريح و اوقات فراغت، روند كاري، امنيت رفت و آمد، مصرف دخانيات و آموزش و پرورش) و عوامل محيطي (پوشش گياهي، آثار باستاني، وضعيت خاك، غذا و آب، آلودگي صوتي، وضعيت زيبايي شناختي شهري، و محيط زيست بطور كل) بود. نتيجه گيري: دست اندركاران و سياستگذاران سيستم ترافيك شهري و نيز متخصصين حوزه سلامت در ايران بايد توجه بسيار بيشتري به اثرات طرحها و برنامه هاي ترافيكي بر سلامت و تعيين كننده اجتماعي آن داشته باشند. ارزيابي جامع اثرات ترافيك و حمل و نقل شهري بر سلامت و تعيين كننده هاي آن در كشور ضروري بنظر مي رسد.