سواد سلامت كارمندان دانشگاه علوم پزشكي همدان و عوامل مرتبط با آن

سابقه و هدف: يكي از تعيين كننده هاي مهم سلامت در هر جامعه اي، سواد سلامت است. مطالعه حاضر با هدف بررسي وضعيت سواد سلامت كارمندان دانشگاه علوم پزشكي همدان و عوامل دموگرافيك مرتبط با آن صورت گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي از نوع توصيفي تحليلي بود كه در سال 1395 در 188 نفر از كارمندان دانشگاه علوم پزشكي همدان انجام شد. كارمندان از طريق روش نمونه گيري طبقه اي وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه سواد سلامت بزرگسالان ايراني (HELIA) بود كه از طريق خودگزارش دهي تكميل گرديد. داده ها با استفاده از آزمون هاي كاي دو، ضريب همبستگي، آناليز واريانس يكطرفه و رگرسيون خطي با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني كارمندان 36.84 سال بود. اكثر كارمندان (74.5 درصد)، اطلاعات مرتبط با سلامت را از طريق اينترنت كسب مي كردند. در بين ابعاد پنجگانه سلامت، بعد فهم اطلاعات سلامت از وضعيت مطلوبتري برخوردار بود. بالاترين ضريب همبستگي بين ابعاد سواد سلامت مربوط به ارتباط بين فهم و تصميم گيري بود (r=0.582, P 0.01). به طور متوسط سواد سلامت كارمندان در سطح مرزي بود و سن، وضعيت تأهل، وضعيت تحصيلات و منابع كسب اطلاعات پيشگويي كننده سواد سلامت در كارمندان بودند. نتيجه گيري: در مجموع نتايج مطالعه نشان داد سواد سلامت كارمندان در حد مرزي بود. به نظر مي رسد جهت بهبود وضعيت سواد سلامت كارمندان، لازم است مداخلاتي مبتني بر ويژگي هاي دموگرافيك طراحي و اجرا گردد.