ارزﻳابي سطوح پروفايل ليپيدي و LDL اكسيد شده در فنوتيپهاي مختلف آنزﻳم پاراكسوناز در بيماران مبتلا به دژنرسانس وابسته به سن ماكولاي مرطوب

زمينه و هدف: عدم تعادل بين عوامل اكسيداتيو و آنتي اكسيدان ها يكي از پيش زمينه هاي مهم در بروز بيماري دژنرسانس وابسته به سن ماكولاي مرطوب (ARMD مرطوب) است. هدف اين مطالعه تعيين فنوتيپ هاي پاراكسوناز و بررسي سطوح پروفايل هاي ليپيدي در فنوتيپ هاي مختلف است. روش كار: از مجموع 90 بيمار، 45 بيمار مبتلا به ARMD مرطوب و 45 فرد سالم تحت نظر پزشك متخصص انتخاب شدند. فعاليت پاراكسوناز در مقابل سوبستراهاي پاراكسون و فنيل استات سنجش شد. پروفايل ليپيدي و LDL اكسيد شده به ترتيب با روش هاي رنگ سنجي و الايزا اندازه گيري شد. يافته ها: سه فنوتيپ AA با فعاليت آنزيمي پايين، AB با فعاليت آنزيمي متوسط و BB با آنزيمي بالا مشخص شد. اختلاف معناداري در توزيع فنوتيپ هاي پاراكسوناز بين بيماران ARMD مرطوب در مقايسه با افراد سالم وجود داشت (P=0.01 ، 6.17= chisquare). ميانگين سطوح OXLDL در سه فنوتيپ پاراكسوناز (0.05 P) و نسبت OXLDL/HDL در فنوتيپ هاي AA و AB در بيماران نسبت به افراد سالم بالاتر بود (به ترتيب 001/ 0=P و 01/. =P). تفاوت معناداري در سطوح OXLDL بين فنوتيپ هاي پاراكسوناز بيماران (0.7 =P) ديده نشد. نتيجه گيري: با توجه به مولتي فاكتوره بودن ARMD مرطوب، سطوح افزايش يافته OXLDL و OXLDL/HDL بعنوان بيوماركرهاي استرس اكسيداتيو و فنوتيپ هاي ضعيف و متوسط PON1 به پيشرفت بيماري كمك مي كند. با توجه به وجود فنوتيپ قوي PON1 در جمعيت كمي از اين بيماران، نقش اكسيداتيو عوامل موثر ديگر نيز در اين بيماري قابل بررسي است.