عنوان مقاله :
ارزيابي ارگونوميك شاغلين حوزه كاربافي شهرستان ميبد با استفاده از روش ارزيابي OCRA
پديد آورندگان :
حلواني ، غلامحسين دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت حرفه اي , فلاح ، حسين دانشگاه علوم پزشكي وخدمات بهداشتي درماني تبريز , حاجي حسيني ، علي دانشگاه علم و صنعت , جعفري ندوشن ، رضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده بهداشت , فلاح زاده ، حسين دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده بهداشت - گروه آمار و اپيدوميولوژي , انوشه ، ويداسادات دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد
كليدواژه :
اختلالات اسكلتي- عضلاني , كاربافي , شاخص OCRA , پرسشنامه نورديك , BODY MAP
چكيده فارسي :
مقدمه: اختلالات اسكلتي-عضلاني از شايع ترين آسيب هاي ناشي از كار به خصوص در صنايع دستي محسوب مي گردد. شرايط كار در صنعت كاربافي باعث شده اختلالات اسكلتي-عضلاني (MSDs) از جمله مشكلات شغلي شايع در اين حرفه در بين زنان باشد. به اين منظور تحقيق حاضر با هدف تعيين شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني در اندام هاي گوناگون كاربافان، ارزيابي پوسچر كاربافان و ايستگاه‌هاي كاركاربافي، تعيين ريسك فاكتورهاي ارگونوميك و فردي موثر در وقوع اختلالات اسكلتي-عضلاني صورت گرفته است. روش بررسي: اين مطالعه يك بررسي مقطعي از نوع توصيفي-تحليلي بوده كه به ارزيابي ارگونوميك ريسك ابتلا به اختلالات اسكلتي عضلاني ناشي از كار بافندگي بر روي 152 نفر از كاربافان شهرستان ميبد پرداخته است. با استفاده از ابزار گردآوري اطلاعات كه عبارت بود از پرسشنامه ويژگي هاي دموگرافيك و شغلي، پرسشنامه نورديك و BODY MAPميزان شيوع علائم اختلالات اسكلتي عضلاني اندام هاي فوقاني مورد بررسي قرار داده سپس با فيلم برداري از روند كار كاربافان و وضعيت بدني آنان و با بررسي فيلم ها با استفاده از نرم افزار OCRAبه هر وظيفه كاري نمره‌ي پوسچر اختصاص داده شد. در پايان آناليز داده ها توسط آزمون هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه و tTest با استفاده از نرم افزار SPSS‐20 انجام گرفت. يافته ها: نتايج بررسي‌ها Ocra نشان داد بيشترين فراواني بروز درد در سال گذشته در اندام‌هاي مختلف بدن در كاربافان مربوط به گردن ،شانه بوده است و ميانگين شاخصocra برابر با 3.65است و در ناحيه قرمز (خطر بالا )قرار دارند و 64.4% از افراد در معرض خطر بالا بودند از اين رو بررسي‌ها نشان دادند درصد مواجهه با خطر سطح 4 به مراتب بيشتر از بقيه سطح‌ها مي باشد از اين رو اين ايستگاه‌كاري نيازمند اقدام اصلاحي سريع مي باشد و همچنين ارتباط معناداري بين سطح ريسك ocra و شيوع ناراحتي هاي اسكلتي عضلاني در طي 12 ماه گذشته در گردن و شانه و مچ دست وجود دارد نتيجه گيري: براساس نتايج شاخص‌هاي OCRA ، كاربافان از نظر ريسك ابتلا به صدمات اسكلتي عضلاني در رده‌هاي بالايي قرار دارند كه نشان دهنده محيط كار و شرايط كاري نامناسب آنها است كه اين عامل نشان دهنده ضرورت انجام اقدامات اصلاحي است و همچنين روش OCRA را مي‌تواند به عنوان يك روش مناسب براي بررسي ريسك فاكتورهاي اختلالات اسكلتي-عضلاني در كاربافان به كار برد.
