اثربخشي ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس بر تنش شغلي و سلامت عمومي راهبران قطار شهر كاشان

مقدمه:راهبري قطار از جمله مشاغل پر استرس است.اين پژوهش با هدف اثربخشي كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر تنش شغلي و سلامت عمومي راهبران قطارانجام شد. روش بررسي:طرح پژوهش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. به همين منظور با بهره گيري از روش نمونه گيري در دسترس به تعداد 30 نفر از ميان راهبران قطار شهر كاشان انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش تحت 8 جلسه برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي قرار گرفت. از پرسشنامه هاي سلامت عمومي و استرس شغلي ديويس و همكاران نيز به عنوان ابراز موجود براي جمع آوري اطلاعات استفاده شد. نتايج: ميانگين گروه آزمايش 32.27 و گواه 34.63 در مرحله پيش آزمون در مولفه تنش شغلي بود و در مرحله پس آزمون گروه آزمايش برابر24.86 و گروه گواه برابر 34.17 شد. ميانگين گروه آزمايش در مولفه سلامت روان 26.14 و گواه 28.34 در مرحله پيش آزمون بود و در مرحله پس آزمون گروه آزمايش 19.23 و گروه گواه 27.98 محاسبه شد. نتيجه گيري: مطابق يافته هاي پژوهش،كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي مداخله اي مناسب براي كاهش تنش شغلي است و در ارتقا بهداشت روان راهبران قطار موثر است.